MİRAY [Abi Hikayesi]

[2]

Hayat hiç beklemediğiniz bir anda sürprizlerini karşınıza çıkarıyordu.

Ya da yıllarca o sürprizi bekleyip tam vazgeçtiğiniz anda karşınıza çıkarıyordu.

Sen nereden biliyorsun diye soracak olursanız,kendimden biliyordum.

Bende yıllarca o soğuk yetimhane odasında anne ve babamı beklemiştim.Belki bir gün gelirler umuduyla yaşama tutunmaya çalışmıştım.

Ama başaramamıştım.Şimdi ise tam hayattan vazgeçerken, ölmeyi beklerken ailem karşıma çıkmıştı.

Ne kadar saçmaydı değil mi? Yıllarca beklediğim ailem ölmeme aylar kala beni bulmuştu.

Daha fazla düşünürsem ağlayacağım bildiğim için,arabanın camından akıp giden yolu izlemeyi bırakıp Meltem hanıma çevirdim bakışlarımı.

Arabanın ön koltuğunda oturuyordu.Elinde bir peçete tutup, yaşlı mavi gözlerini siliyordu.

Onu incelerken arabanın aynasından göz göze geldiğimizde bana buruk bir tebessüm yolladı.

"Miray güzel kızım bu sokaktan mı döneceğiz?"

Meltem hanımla bakışmamızı bölen sese doğru çevirdim bu sefer bakışlarımı.

Kadir Bey,sürücü koltuğunda oturuyordu.Az önce ileriden döneceğimizi söylediğim sokağı soruyordu.

Başımı cama çevirip ard arda sıralanan binalara çevirdim bakışlarımı.

Tanıdık sokağa girdiğimizi görünce ise içim huzurla doldu.

"Evet Kadir Bey ileride kırmızı bina benim oturduğum apartman, isterseniz önünde ineyim ben."

Kadir Bey çatılmış kaşlarıyla bana başını salladı ve kırmızı binanın önüne gelince kontağı çevirip arabayı durdurdu.

"Miray güzel kızım,dediğim gibi yarın lütfen bize yemeğe gel olur mu? Ben bizim şoförü yarın akşam yollarım evine.Seni alır bizim eve getirir."

Meltem Hanımın arkaya dönüp konuşmasıyla kaskatı kesilmiştim.

Evet,ben yemeği kabul etmiştim ama bu kadarına gerek var mıydı?

Yüzümde hafif şaşkınlık belirirken bu fikri reddettim.

Sonuçta diğer ev halkı buna kızabilirdi.Ya da bana karşı ön yargıları oluşabilirdi ve ben bunu kesinlikle istemiyordum.

"Meltem Hanım hiç gerek yok.Numaramı hastanede size verdim zaten yarın akşam bana konum atarsanız ben taksiyle gelirim siz zahmet etmeyin lütfen."

Bu seferde aynı Kadir Bey gibi kaşlarını çatmıştı Meltem hanım.

Meltem hanımdan gözlerimi kaçırırken,aynada Kadir beyle göz göze gelince şansıma küfür etmek istedim.

Çünkü Kadir Beyde Meltem hanım gibi kaşlarını çatmış çok ciddi bir şekilde bana bakıyordu.

"İtiraz kabul etmiyoruz kızım.Seni yarın akşam şoför Ekrem amcan alacak bu daha güvenli ve iyi olur."

Kadir Beyin çatık kaşlarıyla ve itiraz kabul etmeyen sert sesiyle konuşmasıyla,yutkunup yavaşça başımı salladım.