GEÇMİŞ Mİ GELECEK Mİ?

3.1

Bölüm şarkısı👆🏻

maNga_Dursun Zaman

Bu aralar en az her bölüme 80 Yorum geliyor. O yüzden sınırı değiştirmeye karar verdim.

Sınır; 80 Yorum

°°°

Karan'ın arkasından bakmaya bir son verip derin nefes alarak odadan çıktım. Karan'ın gidişinin üzerinden dakikalar geçmiş ben ise şoktan daha yeni çıkmıştım.

Neler yaşamıştım ben öyle?

Salona girip etrafa bakındım. Gördüğüm görüntü ile tebessüm ettim.

Karan, koltuğa yatmış uyuyordu.

Ben o kadar çok mu durmuştum içeride de uyuya kalmıştı?

Aklıma konuşmalarımız geldi. Salonda yatmasını istediğim için burada yatması nedense içimde garip hislere neden olmuştu. Koltuk küçük olduğu için sığamamıştı. Boynu yamuk duruyordu.

Yanan şömine odayı ısıtmış sıcacık yapmıştı.

Karan da muhtemelen sıcaklamış o yüzden üzerinde ki pikeyi atmıştı. Yerde duran pikeyi alıp üzerini örttüm. Burada durmamın bir manası olmayacağına varıp odanın ışığını kapatarak salondan çıktım.

Uykum yoktu.

Hâlâ kendimi manyak gibi hissediyordum.

Mutfağa yönelip buzdolabının kapağını açtım. İçki şişelerinden birini alıp mutfaktan çıktım.

Karan'ın üzerini örterken düşürmüş olduğu evin anahtarını yanıma almıştım. Kapıya yöneldim. Sessizce kapıyı açıp dışarı çıktım. Soğuktu ama önemsemedim.

Arkamdan kapıyı kapatıp etrafa bakındım.

Araba park halinde ileride duruyordu.

Kaçmak gibi bir niyetim yoktu.

Elimde sadece evin anahtarı vardı. Arabayla kaçamazdım. Ormanda kaybolmak gibi bir niyetim de yoktu.

Kafam yerinde değilken bir de kaçmak gibi bir girişimde bulunmam pek de doğru olmazdı.

Veranda da bulunan sandalyelerden birine oturdum. Elimde ki şişenin kapağını açıp rastgele fırlattım.

Bir kaç yudum içip yüzümü buruşturdum.

Midem bulanmıştı sanki ama umursamadım. İçmeye devam ettim.

Hiçbir şeyi düşünmeden içmek güzel hissettirmişti. Dert yok. Tasa yok. Sadece boşluk.

Ne kadar dışarıda kaldığımı hatırlamıyordum.