GEÇMİŞ Mİ GELECEK Mİ?

0.9

Hayalet okuyucu olmayın yorum yapın canlarım

Keyifli okumalarr💘

🎠🎠🎠

Merdivenlere yöneldim. Muhtemelen mutfak aşağı kattaydı.

Bir kat inmiştim ki önüme çıkan salon ile durdum.

Salon Ve Mutfak Temsili👇🏻

Yine kasvetli bir ortamdı. Salon ve mutfak bir olduğu için onu görebiliyordum. Arkası dönük oturmuş yemek yiyordu.

Beni de beklememişti ayı.

Karşısında ki sandalyeye geçip oturdum. Bakışları kıyafetlerimde oyalanmış ardından yemeğine geri dönmüştü.

Çok aç değildim.

Zaten hiçbir zamanda kahvaltıyı seven bir insan olmamıştım.

Bir iki lokma bir şey yedikten sonra çatalımı bıraktım. Sofradan kalkmaya yeltendiğimde sorduğu soru ile durdum.

-"Çay içmedin?"

-"Çay sevmem." Bakışları gözlerimde oyalandı.

-"Kahve iç."

Sana ne kardeşim benim ne içeceğimden?

-"Kahvede sevmem." Sıkılmış olacak ki yemeğine geri dönerken konuştu.

-"İyi. Bir şeyler daha ye. Kuş kadar yedin, kalkıyorsun."

Başımı onaylamazca sallayarak sandalyeden kalktım.

-"Yok. Doydum ben."

Derin bir nefes aldığını duymuştum. Dönüp bakmadım. Lavaboda ellerimi yıkayıp pencerenin önüne geçtim.

Boydan boya camdı. Çok güzeldi.

Kollarımı göğsümde birleştirdim. Dışarıyı izlemeye başladım. Temiz hava almak istiyordum. Konuşmaya karar verip mutfağa doğru döndüm.

Karan, sandalyeden kalkmış peçete ile ağzını siliyordu. Bana bir bakış atıp sehpanın üzerinde ki sigara kutusundan bir dal aldı.

Zipposu ile sigarayı yakıp dudaklarına götürdü.

Bedenini koltuğa bırakıp tek ayağını diğer dizinin üzerine attı. Tek kaşını kaldırarak sordu.

-"Ne istiyorsun yine?"

Önce yutkundum. Ardından boğazımı temizleyip konuştum.

-"Hava almak istiyorum biraz. Eve tıkılıp kaldım." Onaylarcasına başını salladı.

-"Yukarıda teras var. Çıkar alırsın havanı." Onaylamazca başımı salladım.

-"Hayır. Dışarı, bahçeye çıkmak istiyorum."

Sigarasını tekrar dudaklarına götürmeden konuştu.

-"Olmaz...Yürü çıkalım terasa."

İtiraz edeceğim sırada aklıma gelen şey ile sustum. Peşinden merdivenlere yöneldim.

En azından yüksekten etrafa daha iyi bakmış olurdum. Dışarı çıktığımızda ise planımı ona göre yapar, kaçardım.

İki kat merdiven çıktıktan sonra demir bir kapının önüne geldik. Cebinde ki anahtar ile kapıyı açıp geçmem için kenara çekildi.

Önünden geçerek terasa çıktım.

O da peşimden gelmiş demir kapıyı kapatmıştı.

Kenarlıklara gidip durdum.

Çok yüksekti.

Koluma değen parmaklar ile irkildim.

Başımı çevirip baktığımda Karan ile göz göze geldim.

-"Yaklaşma çok." Kenarlıklardan bahsediyordu.

-"Nedenmiş o?" Sorum üzerine konuştu.

-"Senin ne yapacağın belli olmaz. Ayağın falan kayar." Omuz silkerek konuştum.

-"İyi işte. İntikam almak istediğin adamın kızını öldürmüş olursun. Pardon üvey kızını." Kaşlarını çattı.

-"İntikam almak istediğimi nereden çıkardın?"

-"Oturup sohbet edecek haliniz yok ya?"

Güler gibi olmuş ama kendini toparlamıştı.

-"Çok fazla soru soruyorsun. Her şeyi çok fazla kurcalıyorsun be Elif Aydın."

Sustum. Diyecek bir şey bulamamıştım.

Şu an onu şu terastan atsam muhtemelen ölürdü.

Kimsenin de ruhu duymazdı.

Böyle kötü adamı kim merak edecekti ki zaten?

~BÖLÜM SONU~

☆☆☆

Oy vermeyi unutmayınn

Bir sonraki bölümde görüşmek
üzere🩷