My fault | Taekook

36

-

-

-

-

Yazar'dan

Arin nefes almıyordu.

"Bebeğim!"

"Taehyung, güzelim."

Jungkook, uykusunda çığlık çığlığa ağlayan eşini sarsıyor, uyandırmaya çalışıyordu.

"Bebeğim kendine gel!"

"O-oğlum!"

"Oğlun iyi, Taehyung uyan."

"ARİN!"

Yataktan sıçrayarak kalkmış, neye uğradığını anlamayarak nefes almaya çalışmıştı. Elleri saçlarını çekiştirirken ona ellerini uzatan eşinden kaçmış, yatağın köşesine sinmişti.

"Bebeğim bir şey yok. Kendine gel lütfen."

"O-oğlum! B-benim aah!"

Kalbindeki sızı konuşmasına izin vermemiş, yalnızca hıçkırıklarını artırmıştı. Jungkook, bir bardak suyu eşine içirmeye çalışsa da aldığı karşılık yüksek sesli çığlıklar olmuştu. Elleri kafasına vurmaya başladığında ellerini tutup sakinleştirmeye çalışsa da başarılı olamadı.

"Meleğim çocuk iyi, uyuyor odasında nefes alır mısın."

"OĞLUMU GETİR!"

"Tamam bebeğim getireceğim nolursun nefes al biraz. "

"B-BEBEĞİM!"

"TAEHYUNG NEFES AL DİYORUM SANA!"

Duyduğu gür sesle korkarak sıçramış, yatağın köşesine sinerek ağlamaya devam etmişti. Jungkook, korkusunun sinire dönüşmesine lanet ederken odalarından çıkıp oğlunun odasına ilerledi.

Oğlunun odasının önüne geldiğinde sessiz olmaya çalışmadı. Taehyung'un çığlıklarına uyanmamak imkansızdı. İçeri girdiğinde yatağında ağlamak üzere olan oğlunu gördü.

"Paşam? Nasılız babacığım?"

"Ba..."

"Korkma güzelim bir şey yok. Bir şey yok küçüğüm."

Arin, ağlamamak için kendini sıkarken kollarını babasına uzattı. İstediği sıcaklığa kavuştuğunda başını boynuna yaslamış, sessizce ağzına verilen emziğini emmeye başlamıştı.

"Anne biraz korkmuş. Seni görünce iyi olacak meleğim."

"Ma..."

"Hımhım..."

Odaya geri döndüğünde ağlamaya devam eden eşi oğlunu gördüğünde ağlaması şiddetlenmiş, kollarını uzatarak kucaklamıştı. Sarıldığında canı yanar gibi ağlıyor, bebeğinin her yerini kontrol ederek sayıklıyordu.

"İyisin... İyisin..."

"Gördün değil mi? İyi bebeğim hiçbir şeyi yok.

"H-hastaneye gidelim."

"Taehyung saçmalama güzelim. Yat uyu hadi."

Oğlunu elinden almak için yeltendiğinde sıkıca sarmış, ellerinden uzaklaşarak başını iki yana sallamıştı. Arin'in gözleri bu süreçte korkarak iki ebeveynini seyrediyordu. Babasının çığlıklarıyla uyanmanın korkusunu atlamamışken ağlamamak için çaba gösteriyordu.