My fault | Taekook

35

Selammm... Biraz geç oldu

Ama durumlar böyleyken yazasım gelmedi hiç

Lütfen fikirlerinizi belirtin, bu kadar zor olmasın... Fikir de verebilirsiniz... Ama o kadar zaman ayırıp yazdığım bölüme 150-200 yorum gelmedi üzüyor.

Ay Jungkook ne guzel baba oldu 🥺🥺 kitap uzuyor ama bunlari yazmadan da yapamiyorum... Nasil guzeller.

İyi okumalar

Sınır;
750 Vote
750 Yorum

-

-

"Bay Jeon..."

Yüzümde kesinlikle masum olmayan bir gülümsemeyle koltukta oturup dosyalarla uğraşan eşime ilerledim.

Elindeki dosyaları alıp sehpaya bıraktıktan sonra kucağına yerleştim. Ellerim yerine, boynuna sarılırken yerleşebilmek(?) için hareketlenip oturdum.

"Çalışıyorum Taehyung."

"Ben daha önemliyim."

Benimle hâlâ konuşmuyordu... Gündemde olan konumuz benim salakça açtığım aldatma mevzumdu. Hastaneye götürdüğümüz günün üzerinden 4 gün geçmişti ve konuşmuyordu benimle. Üstelik boşu boşuna kaos yaşamıştık. Jungkook onların kim olduğunu bulmuştu. Akıl sağlığı yerinde olmayan, Jungkook'a takıntılı biriydi. Saçma sapan biri yüzünden konu açıldığı için daha fazla kızmıştı. Affetmiyordu.

Özürlerimi umursamamıştı bile. Peşinde sürükleniyordum da ipleyen yoktu.

Şimdi bile aklımı kullanamadığım için bedenimi kullanırım diye düşünmüştüm. Fakat belimi bile tutmamıştı. Bu yüzden ellerini belime yerleştirip gözlerine baktım gülümseyerek. Trip atan seme yeni moda olmuştu herhalde.

"Aşkım..."

"İşim var."

"Ben de senin işinim. Yetmez mi? Daha ne kadar özür dilemem gerek?"

Dudaklarımı büzüyor, bürünebileceğim en masum halime bürünüyordum. Haklı olduğu için trip de atamıyordum. Yıllar önce olan meseleden tartışma çıkarmış, beni de aldatacağını ima etmiştim salak gibi.

"Dünyanın en yakışıklı kocası, en iyi babası falan mısın acaba?"

"Yağcılık yapma. İşim var müsade et bitireyim."

"Etmiyorum müsade falan. Beni affetmemeye devam edip üzersen ne olur biliyor musun?"

"Ne olurmuş?"

"Hastane köşelerinde sürünen bir baba olursun."

Cümleyi kurarken sürekli tövbe demiş, bir sürü dua etmiştim.

"O ne alaka şimdi?"

"Çünkü ben üzülürsem sütüm kesilir, küçük turtamız aç kalıp hasta olur."

"Anne sütü dışında besin alabilecek kadar büyüdü."

"Ha sen benim üzülmemi umursamıyorsun yani?!"

"Uğraşamayacağım. İşim var, izin verirsen çalışacağım."

"Vermiyorum izin. Benim küslüklerim bile bu kadar sürmüyor. Artık affetsen mi?"

Gloss markasını soracaktım ama şimdi daha zor affederdi falan... Korkunçtu. Kocamı özlemiştim bir kere.

"Ben sana saçma sapan imalar yapmıyorum çünkü."