4.TEHLİKE

12 2 0
                                    

Hava bulutlu olsa da,güneş yine ve her daim vardır..🌞

YAĞMUR ÇEVİK

Yaklaşık iki dakika adamla bakıştık.Ama ne bir adım atıyor ne de gidiyordu.Dayanamadım ve perdeleri sıkıca kapadım.

Kimdi bu?

Perdeleri yaklaşık beş dakika sonra açtığımda kimse yoktu.

Bu konu burda kapanmalıydı,hem de hemen.

Sabah,07.34

O sinir bozucu alarm sesi ile gözlerim açtım.

Keşke açmasaydım.

Telefonumun ekranına bir mesaj düşmüş,beni bekliyordu.

Melisa dan dı mesaj..

"Selam,buluşabilir miyiz ,önemli bir detay yaşandı Savcım"

Bulusurdum normalde rahatlıkla fakat bugün eve kapanmayı düşünüyordum.Dün geceki ürkünç olayın etkisi de vardı ama kendimi gizlemeli normal bir insan gibi davranmamalıydım.

Yine de kabul ettim.Merak etmiştim neydi bu ayrıntı?

"Tamamdır güzelim buluşabiliriz saat 13.00 iyi mi?"

Iyyyy güzelim mi????
Sana inanmıyorum artık Yağmur.

Mesaj hemen geldi.

"Ya pek müsait değilim gündüz erteleyelim o zaman"

Off olmaz buluşmalıydık.Merak etmiştim.

"Akşam nasıl?"

"Saat?"

Elinin körü yazacaktım.Of niye her saat okey diyen bir müvekkilim yoktu?Olmalıydı.

"21.00 bizim ev iyi mi canım?"

Dışarı çıkmak istemiyordum.

"Peki,olur.Görüşmek üzere🤍🤍"

Üstümü değiştirmedim,saçlarım salıktı.
Bir kahve yaptım hemen ardından da tost.

Ve masamın başına oturdum.Bilgisayarı açtım.

Bir mail gelmişti.

Babamdan..

Çok tuhaf ve kırgın ama dehset heyecanlı bir şekilde açmaya karar verdim.

Açtım:

"Yağmurum,"

Bu şekilde başlaması bile yüreğimin sızlamasına neden olmuştu.

Onun yüzünden Açelya olduğumu biliyordu.

"Küba'dan yazıyorum..Bana kızgın olduğunu biliyorum.Şunca zamandır neden yoktum?İnan bende bilmiyorum.

İçimde bir pişmanlık yok.Üzülüyorum elbet.

Ama ben senin babansam zaten fedakar bir kızım olmalı diye düşünüyorum.

Keşke küçük kız kardeşinde fedakar olsaydı.Doğru ya,o fedakar ne onu da bilmiyor hastalığı sebebiyle..

Bu satır.Son satır beni delirtmişti.Kardeşimin hastalığıyla nasıl dalga geçerdi bu adam?

Beni anlamanı beklemiyorum güzel kızım.Beni tek bir zaman anlayacaksın.

Ben ölünce.

Ben ölmeden beni anlamam imkansız.
Nedenini sorma onu da o zaman öğreneceksin.

Ama neden böyle yaptığımı bilmeden bana kızıp öfkelenme.
Biliyorum senin mahkum olmana göz yuman rahat rahat Küba da yaşayan bir baba gibi görünüyorum.

ENGELWhere stories live. Discover now