8.Bölüm:Kaçış

12 4 0
                                    

Şarkı:Benim ol~Edıs

Selam aşkoliçeleriiiiiim.

Uzun bir sürenin ardından buradayımmm.

Artık oy verin bölümlere. Hadi öptüm bayssss.

"Bir daha onu üzerseniz hepinizi kurşuna dizerim."

2.kişilik

Çantamı sırtıma taktım. Pencereden sarkıttığım halatı son kere sağlam mı diye çektim.

Silahları kontrol edip, ipe tutunarak pencereden çıktım.

15 katlı binanın 15.katından iple sarkıyordum.

"Abi, Adal yok!" Oğuz abim camdan dışarı baktığında beni görünce, ağızındaki kahveyi dışarıya püskürttü.

İpi sıkıca ama çok sıkmayarak tuttum ve kayarak aşağıya indim.

Üstümü ve saçlarımı düzeltip, 10 metre ilerideki arabayı bulmak ve güvenliklerden kaçmak için koşmaya başladım.

"KIZIM GİNE NEYİN PEŞİNDESİN ULAN SEN!"

"HİÇ CANIM SİZİ YORMAK İSTEDİ ABİCİĞİM. OLAMAZ MI?"

"ÖNÜNE BAK MAL DÜŞECEKSİN!" ormanlık bir alanda olduğumuz için her yer taş vb. ile doluydu.

Taşların ve kesilmiş ağaçların üzerinden atlayarak 10 metreyi bitirmiştim.

Abim arabanın kapısını açtığında ben de arabaya bindim.

"Sür çabuk." Orkun abim arabayı çalıştırdı. Çok kısa bir süre sonra onlardan kaçmayı başarmıştık.

"E bebek naber?"

"İyidir, senden naber?"

"Senin arkanı temizlemekle uğraşıyoruz nasıl olalım."

"Bu ışıltılı hayatı ben seçtim ama beni sen seçmedim. Mecbur." gülümsedim.

"Şu öndeki üzeri açık araba niye bize doğru geliyor."

"Bu kısmı sana anlatmadım. Şimdi bebek ben arabanın üzerini açacağım. Sende diğer arabaya atlayacaksın. Ben de işlerimi halledip, geleceğim. Sen annemlerle takılacaksın."

"Bana uyar bebek. Ölürsem benim yerime Oğuz ve diğerlerini öldür."

"Hayır, onları birlikte öldüreceğiz." gülümseyerek ayağa kalktım. Yavaşca koltuğun üzerine çıktım. 2 arabada fazlasıyla yavaşladığın da ve yakınlaştığın da diğer arabaya atladım.

"Görüşürüz bebek."

"Görüşeceğiz babalık."

"İyi misin?"

"İyi. Sizden naber ?" dedim turuncu saçlı adama bakarak.

"Ne zamandır görmüyorum seni? Altı üstü 5,6 ay olmuştur. Çok değişmişsin sen. Güzelleşmisin."

"Bizim kızımız tabii güzel olacak."dedi şarap kırmızısı saçlı kadın.

"Ee nereye gidiyoruz?"

"Yemek yemek istiyorum ben." dedi annem. Beni 16 yaşında doğurduğu için şuan 41 yaşındaydı ve hâliyle de çok gençti. Babam 43 yaşındaydı.

"Ben de açım."dedim.

"Pizza yiyelim."dedik annemle aynı anda.

"İşte benim kızım. "güldüm. Gülmedim anırdım daha çok.

KİŞİLİKSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin