KİŞİLİKSİZ

2.Bölüm:Kişilik

Şarkı:Infected~Sickick

Bu bölüm size karmaşık gelebilir ama okudukça anlamaya başlayacaksınız.

Size kitap ile alakalı büyük bir spoi vereceğim bu bölümde.

Kitap boyunca şu üç şeyi unutmayın;

1-Adal'ın kişilik bozukluğu var

2-Adal'ın amacı abisinin katilini bulmak

3-Adal'ın dediklerine inanmayın

Bu 3 madde çok fazla spoi içeriyor aslında.

Bunları bir kenara yazın ve düşünün derim. Çünkü karmaşık gözüküyor ama basit bir spoi bu.

Kitap boyunca kişilik kişilik ilerlemeye çalışacağım.

Neyse sizi tutmayayım.

İyi okumalarrrr.

"Ah ne acı gerçeği bilememek. Ah ne acı gerçeği bilmek."

"Ah Adal. Gerçekliğin senin ölüm sebebin olacakken bunu bilmemen ne acı. Ama dünya burası. Acıların diyarı."

1.kişilik

Günlerdir uzandığım yatakta zar zor hareket ederek oturmayı başarabilmiştim.

Şimdi ise kitap okuyorum.

Kişilik bozukluğu ve şizofreni olan bir kadın sevdiği adamı öldürüyor. Ama kadın adamı öldürdüğünü unutup, katili aramaya başlıyor. Aylar sonra katilin kendisi olduğunu öğrenince kendinide öldürüyor.

Salak kadın.

Kitabı çekmecenin üzerine koydum.

Abim içeriye girdi.

Göz yaşlarımı o görmeden silmeye çalıştım ama gördü.

"Adal'ım. Neden ağlıyorsun?" burnumu çektim. "Kim üzmüş benim prensesimi?" kitabı elime aldım. Son sayfada altını çizdiğim yerleri gösterdim.

"Bu yüzden mi ağlıyorsun?" dedi. Kitabı kapatıp, kafamı salladım.

"Kendini yorma demişti doktor. Hem oturuyormuşsun hem de ağlamışsın. Dikişlerin acıyor mu?" kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Arden 2 haftadır odasından çıkmıyor. Kendini suçluyor sürekli. Dünden beri sayısız sakinleştirici yaptık. Senin ikizin, onu hepimizden iyi tanıyorsun. Onun için ne yapmalıyız? Yani o da kendine her an zarar verebilir."benim yüzümden bu hâlde. Ah sıçayım. Bana yapılan ve benim kendime yaptığım her şeyde kendini suçluyor.

"Onun yanına gitmek istiyorum." dedim gözlerimi silerken.

"Hayır Adal. Bu kadar dikişle hiçbir yere gidemezsin."

"O buraya gelmez. Benim ona gitmem gerek. Söz veriyorum gelince, hep uzanıcam. Lütfen abi."

"Hayır."

"Oğuz abim. Canım abim. Sen kardeşini üzmezsin. Hem ben senin tek kız kardeşinim. Üzecek misin yani beni?"

"Hayır, Adal gidemezsin."

"Ne yani? Bu çok sevdiğin deniz mavisi gözlü kardeşini üzecek misin? Hem bak ne diyorum? Gidiceğiz, geleceğiz ve ben daha ayağa kalkmayacağım. Hep uyuyacağım."