Zorgen Om Niks....Toch?? // Mabbie

hoofdstuk 20

Pov: matthy
Ik heb echt medelijden met milo nu. Ik heb nooit gezien of gemerkt dat er iets met hem was. Ik was teveel met mezelf bezig. Ik moet gwn leren om andere voor mezelf te zetten. Straks is er ook iets met roel. Die was al is depressief geweest. Voor je het weet word die het weer. Ik moet echt op iedereen letten. "Ben je oké roel?" Fluister ik naar hem. "Uhm ja ik ben oké matt" fluistert roel verward. Ik knik. Ik ben opgelucht dat hij al oké is. Robbie zit ook naast me. "Robbie, ben je oké?" Fluister ik naar hem. Hij kijkt me vragend aan. "Ja ik ben oke" zegt hij. Ik knik weer opgelucht. Nu alleen milo en koen nog.

Pov: robbie
Matthy vroeg opeens of ik wel oké ben. Volgens mij vroeg hij dat ook aan roel want die keek ook raar toen matt het vroeg aan hem. Ik vind het ook wel een beetje anders. Hij vraagt dat namelijk echt nooit. Als we klaar zijn met lunchen ruimen we even de tafel op en gaan we dan weer achter onze computer zitten. Ik begin met editen als raoul me opeens aantikt. "Rob, vroeg matt jou ook of je oké was" Vraagt hij. Ik knik. Hij heeft het dus ook aan roel gevraagt. Ik weet als laatst dat hij met milo is gaan praten. Ik weet niet waar ze het over hadden maar begin nu wel bezorgt te worden. Matthy en ik kennen elkaar al best lang en ik weet dat het een best gevoelig persoon is. Iedereen van de bankzitters heeft dat wel door denk ik. Want het valt best wel op.

Pov: matthy
Ik heb nu iedereen gevraagd of het wel goed gaat en met iedereen gaat het goed. Ook met milo gelukkig. Als hun gelukkig en blij zijn ben ik dat ook. Ik kijk naar mijn scherm en ik zie mijn telefoon opeens oplichten. Iemand stuurt mij een appje. Zou vast wel mijn moeder zijn met dat ik niks deed vroeger ofzo. Ik kijk en ik zie een nummer staan. Dat is wel gek. Ik open hem en ik lees het bericht.

Het bericht:
Matthyas, ken je me nog? Ik ben mark van de middelbare school. Ik wil dat je iets voor me gaat doen. Niet zoals de middelbare met toetsblaadje afpakken met de antwoorden. Nee. Dit is iets erger. Ik wil dat je de bankzitters verlaat. Zeg dat je geen zin meer hebt in hun en loop weg. Rij dan met de auto naar het vliegveld en ga met het vliegtuig die om 17:30 gaat naar Amerika. Ik bericht je verder als je daar bent. Maar als ik je niet zie in Amerika vandaag zie je robbie nooit meer terug. Doei matthyas.
Einde bericht.

Wtf is dit. Ik moet naar Amerika. Ik heb niet eens een kaartje. Of teminste, er is iets in de post geweest vandaag maar roel heeft het eruit gehaald. Ik moet wel vragen wat het is. "Roel?" Begin ik. "Ja matt?" Zegt roel. "Er was toch iets in de post gekomen? Vraag ik. "Ja een vliegticket ofzo, heel raar want niemand heeft het gekocht" zegt hij. "Oke uhm waar ligt het?" Vraag ik zenuwachtig. "Boven, hoezo? Heb jij het gekocht?" Vraagt hij. Iedereen heeft het gesprek ondertussen gehoort en stappen er volgens mij helemaal niks van. "Nee maar mijn broer wou op vakantie en dan kan ik kijken welk land het is want we hebben hem nu toch" Lieg ik. Iedereen lacht. "Daar heeft hij wel een punt" zegt koen. Ik loop ondertussen naar boven om de vliegticket te pakken. Als de vlucht om half 6 gaat moet ik eig nu weg van het kantoor. Maar ik moet zeggen dat ik klaar met ze ben. Ik heb echt geen idee hoe ik dat ga doen maar ja.

Pov: koen
Ik vind het verhaal met die ticket wel een beetje vaag maar ik snap hem wel. We hebben nu toch die ticket dus kan iemand er net zo goed gebruik van maken. Ik hoor de trap en zie matthy met een fk bleek gezicht de trap af lopen. Wat is er met die gast. "Matt wat ben je opeens bleek gaat het wel?" Vraag ik. "Hou je bek" zegt hij. Huh? Waar komt dat opeens vandaan. Iedereen kijkt nu op. Matthy pakt ondertussen al zijn spullen. "Bro waar komt dit opeens vandaan? Wat ga je überhaupt doen?" Vraag ik. "BRO KOEN HOU NOU IS JE GRAF BEK" schreeuwd hij naar me. "Bro matt doe ff rustig" zegt roel. "NEE IK BEN ER KLAAR MEE" zegt hij. Ik snap er niks meer van.

Pov: robbie
Ik zie gwn aan matt dat hij het niet meent. Ik ken hem lang genoeg daarvoor. "Matt, ik zie aan je dat je het niet meent" zeg ik. Gelijk gaat zijn gezichtsuitdrukkingen naar verdrietig. Ik snap het niet meer. "Matt?" Zeg ik. "Laat me met rust" zegt hij. Hij rent huilend de deur uit. Al zijn spullen liggen hier gwn nog. Hij gaat gwn weg. Maar waarom? En Waarheen? Gaat hij gwn naar huis of gaat hij......... nee

Hij zal toch niet......

--------------------------------------------------------------

860 woorden.

Duurde ff maar dan heb je wel een soort van wat.

Ik ga proberen meer te schrijven en dus ook meer te poosten.

Tot bij Deel 21 🫶