SEKYU (BL) Gentlemen Series #1

Kabanata 2

"Ikaw na ang bahala diyan, anak. Baka gabihin na ako ng uwi. Sige na. Alis na ako." Sabi ni nanay at saka yumakap sa akin bagay na ipinagtaka ko dahil hindi naman siya ganito lagi kalambing.

"Mag-iingat po kayo." Sabi ko na lang sa kaniya at saka ngumiti.

Pinanood ko siyang lumabas ng bahay. May dala siyang shoulder bag at nakabihis nang maayos. Hindi niya naman nabanggit sa akin ang pupuntahan niya at hindi ko na rin inusisa pa. Mas mabuti nga 'yon at para naman makatakas si nanay sa pananakit ni tatay. Gabi-gabi na lang kasi siyang pinagbubuhatan ng kamay ni tatay. Walang araw na hindi sila nag-away. Nasanay na lang din siguro ako sa ganitong klase ng set up. Naisip ko noon kung hindi siguro nawala si Gio ay hindi magkakaganito si tatay. Sana ay masaya kami ngayon kung nandito pa ang mas nakababatang kapatid.

Napabuntong-hininga ako. Ang bigat talaga sa dibdib sa tuwing naaalala ko so Gio. Miss na miss ko na ang kulit niya. 'yong ingay niya sa loob ng bahay. Parang kahit saan ako tumingin ay nakikita ko siya. Tatlong taon na ang lumipas pero sariwa pa rin ang sugat sa puso ko sa mga nangyari. Paano kaya kung ako ang nasagasaan noong gabi na 'yon at hindi siya? Paano kung ako ang namatay at hindi ang bunso kong kapatid? Magiging ganito pa rin ba karebelde si tatay? Mag-aaway pa kaya lagi sila ni nanay? Paborito kasi ni tatay si Gio dahil lalaki ito at hindi kagaya kong babakla-bakla. Siguro kung ako ang nawala ay hindi ganito si tatay ngayon. Baka nga magbunyi pa siya at namatay na ang anak niyang bading.

Bago pa maiyak ay ginawa ko na ang dapat na gawin. Kumuha ako ng dalawang plastic container sa kusina. Nilagyan ko ng kanin ang isa samatalang naglagay naman ako ng niluto ni nanay na adobo sa isa pa. Nang maiayos ay inilagay ko sa loob ng isang plastic bag. Itinabi ko muna sa gilid ng mesa 'yon saka naglinis ng buong bahay dahil maaga pa naman. Panigurado kasing mainit na naman ang ulo ni tatay 'pag uwi. Kung malinis ang bahay ay baka sakaling mabawasan ang init ng ulo niya. Hindi bale, wala naman na ako rito mamaya kapag umuwi siya kaya ligtas ako sa sermon niya.

Ala sais na nang matapos ako. Dahil pawisan ay nagdesisiyon akong magpalit muna ng damit dahil nakakahiya naman kung haharap ako kay kuyang sekyu na ganito ang amoy ko. Nag-spray din ako ng pabango na pinakatitipid ko pa kasi pahirapan makaipon para makabili ulit ng bago. Hindi naman kasi kami mayaman.

Nang maiayos ang sarili ay kinuha ko na rin ang binalot na pagkain kanina at saka lumabas ng bahay. Hindi ko na kinandado pa ang pinto dahil ala s'yete ng gabi ang uwi ni tatay. Isang oras lang ang pagitan sa oras ng alis ko.

Unti-unti kong nararamdaman ang kaba sa aking dibdib habang kasalukuyang binabaybay ang daan patungo sa guard house ng Beverly Heights. Bahala na! Lalakasan ko na lang ang loob mamaya kapag kaharap na siya.

Ilang hakbang bago marating ang guard house na iyon ay namataan ko siyang abala sa pagsusulat doon sa log book niya. Humugot muna ako ng isang malalim na buntong-hininga bago kinatok ang pinto nito.

Napaangat siya sa akin nang tingin na sinundan niya rin nang pagngiti. Shocks! Napakagwapo naman ng tao na ito!

Tumayo siya at binuksan ang pinto ng guard house.

"Bumalik ka! Hindi ba ikaw 'yong bata kanina? Anong kailangan mo, hijo?" Tanong niya sa akin kaya napangiti ako bigla.

"Maka-bata ka naman po. Bente anyos na ako kaya hindi na ako minor." Sabi ko sa kaniya at nakakatuwa na hindi ako nabulol o nautal sa kaba. "Okay lang po ba na pumasok ako sa loob? Pinagdala ko kayo ng pagkain." Saka ko itinaas ang bitbit na plastic bag.

Tumango-tango siya. "Sige. Pasok ka." At saka niya ako pinatuloy.

Hindi malaki ang guard house dahil nakadiseniyo lang ito para sa mga sekyu ng mga pasilidad na kailangan nilang bantayan. Mabuti na lang at may banyo rito at water dispenser. May computer screen din na CCTV footage lang ang makikita. May compilation ng mga papel sa gilid nito at ilang patong ng mga log book.