ဒီကေန့ဟာ...အလုပ္ပိတ္ရက္ျဖစ္ကာ တနဂၤေနြေန့မို႔ လစႏၵာတစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ျမတ္ႏိုးေမာင္ရဲ့ အိမ္ကိုေရာက္လို႔ေနပါ၏။ဒါေၾကာင့္ လစႏၵာမွာ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ျမတ္ႏိုးေမာင္ရဲ့အိမ္မွာ ေပ်ာ္ရလိမ့္မည္လို႔ ထင္ထားခဲ့ေပမဲ့လည္း တစ္ကယ္တမ္းအေျခအေနမွာေတာ့ ထိုသို႔ျဖစ္မေနပါပဲ ဆန္႔က်င္ဘက္အေျခအေနတို႔နဲ႔သာပင္။
ယခု တိတ္ဆိတ္ေသာ ထမင္းဝိုင္းတြင္
ျမတ္ႏိုးေမာင္ အမရာႏွင့္လစႏၵာအပါအဝင္ သံုးေယာက္သား အတူတူရိွလို႔ေနပါ၏။သူငယ္ခ်င္း
ျဖစ္သူ ျမတ္ႏိုးေမာင္ရဲ့ စကားအရ ႏွစ္ေယာက္
သား ရန္ျဖစ္ထားသည္လို႔ သိရတာမို႔ လစႏၵာတစ္
ေယာက္ ၿငိမ္သက္ေသာ ဤအေျခအေနတြင္ ေနရ
ခက္ေနသလို သူလာမိတာ မွားၿပီဆိုေသာ အေတြတို႔သည္လည္း သူ႔ေခါင္းထဲကို တရစပ္ဝင္လာလို႔
ေနပါ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ လစႏၵာမွာ ၿငိမ္သက္ေန
လြန္းေသာ ဤအေျခအေနကို သည္းမခံႏိုင္စြာအဆံုးမွာ ထမင္းဝိုင္း၌ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ပါေတာ့၏။
"ငါ ျပန္ေတာ့မယ္ ျမတ္ႏိုးေမာင္ "
"နင္နဲ႔ အစ္မ အမရာတို႔ ေအးေအး ေဆးေဆး စကားေျပာလိုက္ၾကပါ"
ႏွစ္ေယာက္သား အေျခအေနမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ၾကသည့္အျပင္ သူေရာက္လာကထဲက
စကားလည္း တစ္ခြန္းတစ္ေလေတာင္ မေျပာၾက
သည္မို႔ သူ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးထားသည့္ ထမင္း
ဝိုင္း၌လည္း လစႏၵာသည္ စားမဝင္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ထို႔
ေၾကာင့္ သူအလိုက္သိစြာျဖင့္ ေစာေစာျပန္လိုက္
မည္လို႔ လစႏၵာေတြးလိုက္မိပါ၏။
"ဟုတ္..စႏၵာ "
အမရာမွာ ဝဲလာေသာ မ်က္ရည္တို႔အား ပုတ္ထုတ္လို႔ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးျဖင့္ စႏၵာအာ့ ႏႈတ္
ဆက္လိုက္ေပမဲ့ ျမတ္ႏိုးေမာင္မွာေတာ့ စႏၵာလက္
အား ျပန္ဆြဲလို႔ ထမင္းစာပြဲဝိုင္းဆီကို ေမးေငါ့ထိုး
ျပလိုက္၏။
"ဘာလို႔ ျပန္မွာလဲ"
"ဒါကုန္ေအာင္ စား"
စႏၵာမွာ လက္ကိုေစာင့္ဆြဲၿပီး ထိုင္ခိုင္းေနသူေၾကာင့္ ထမင္းစားပြဲတြင္ အလိုလိုျပန္ေရာက္
သြားေတာ့၏။ထို႔ေနာက္ စားပြဲေပၚတြင္ ျပည့္လ်ွံေန
ေသာ ထမင္းပြဲတို႔အား ၾကည့္လို႔သာျဖင့္....
