Liliya | Tarihi Kurgu

23

"Ah, bak Mary! Kar yağmaya başladı"

"Görüyorum prensesim, kış geldi sonunda"

Derin bir iç çektim, Victor'un gitmesi üzerinden 3 ay geçmişti. Her şeyimle onu çok özlüyorum, burnumda tütüyordu.

Malerian savaşı aleyhimize ilerliyordu, Malerian'ı topraklarımıza katmamıza az kalmıştı anladığım kadarıyla. Bu da gelmelerine az kaldığı anlamına geliyordu.

Derin bir nefes verdiğimde Mary konuştu "Özlüyorsunuz değil mi? Aylar oldu."

"Çok" deyip kırık bir gülümseme sundum Mary'e.

Bu süreçte bir kaç kez mektup almıştım Victordan, yüzünü aylardır görmesemde kaleminden bir şeyler okumak beni teselli ediyordu.

"Yakında dönecekler, çok az kaldı prensesim"

Kafa sallayıp ellerimle oynamaya başladım, az kalmıştı. Artık bu ay içinde gelmelerini bekliyorduk, ya da sonunda.

~•~•~

Akşama doğru Reina ve Scarlet gelmişti ziyarete. Onları koltuklarda otururken fincanımı dudaklarıma götürdüm.

"Reina, abim Dorian'ı tanıyorsundur"

"Ah, tanımaz olur muyum Liliya ilahi sende"

Dediği şeyle yarım ağız güldüm "Düğünde pek etkilenmiş duruyordun abimden, tanışın isterim"

Dediğimde Scarlet gülmeye başladı "Bak Reina, herkes anlamış işte"

Onun dediğine bende gülmeye başladım. Reina çok güzel bir kadındı ve abimle çok yakışırlardı.

"Ah, Liliya olur mu öyle? O bana fazla"

"Saçmalama Reina, güzelliğin abimi büyüleyecektir eminim"

"Öyle mi dersin? Ne yalan söyleyeyim hala aklımdan çıkmıyor prens Dorian"

"Senin bir portreni yollayacağım saraya, babana danış Reina. Evlenmenizi çok isterim"

Scarlet heyecanlı bir şekilde "Çok yakışacaklar" dediğinde kafa salladım.

Reina utanmış bir şekilde gülmeye başlayınca bende ona güldüm.

"Teşekkür ederim Liliya, bir prensin karısı olmayı kim istemez"

Dediği şeyle biraz durakladım, ben istememiştim.

Kendi kendime güldüm biraz, evet Victorla evlenmek istememiştim sonuçta.

Scarlet bana dönüp "Victor'dan haber var mı" dediğinde kafa salladım.

"Malerian'ı aldık neredeyse, bu ayın sonunda gelecekler sanırım"

Reina kıkırdayıp "Çok özlediğin gözlerinden okunuyor" dediğinde elimle yüzümü kapattım ve gülmeye başladım.

Bugün birbirimizi utandırma yarışı yapıyorduk resmen.

Kızlarla biraz daha sohbet ettikten sonra onları uğurladım ve abime mektup yazmaya koyuldum.

Sevgili abim Dorian ;
Abiciğim umarım işler yolunda gidiyordur, babamla aran iyidir. Annemin sağlığı yerindedir.
Burada günler biraz yavaş geçiyor, biliyorsun aylardır Victor yok, savaş sonuçlanmak üzere.

Bu mektubu aslında hayırlı bir iş için yazıyorum. Kral Leonard'ın kardeşi prenses Veronica'nın kızı Reina. Victor ve benim düğünüme geldiğinde senden etkilenmiş, sana portresini yolluyorum abiciğim. Biliyorsun evlenme vaktin geldi artık, ve bu kız tam sana göre, portreden iki kat daha güzel emin ol.