KİMYA REHASI | yarı texting

2.6

bayramınız mübarek olsun 💐

Şu an göğsünde yattığım adamın kokusu beni deli ediyordu. Evet, kesinlikle deli ediyordu. "Güzelim," diye fısıldadı. Eli saçlarımı okşuyordu. "Hı," diye mırıldanıp daha çok göğsüne yaklaştım.

"Annenler uyanmadan gitmem gerekiyor." gözlerimi kısarak yüzüne baktım. "Gitme." dedim kesin bir şekilde. "Baban beni vursun mu bebeğim?" dediğinde dudaklarımı büzdüm. Bir şey söyleyeceğim sırada kapım tıklandı.

"Duru. Bu holdeki masanın üzerindeki poşet senin mi?" abimin sesiyle kaşlarımı çattım.

"Duru." uyuyor numarası yapabilirdim.

"Duru, odaya giriyorum."

"Girme." diye bağırdığımda Reha yüzünü buruşturdu. Abim beni geriyordu ya, hala. "Bağırma kızım şöyle. Annem ve babam evden çıktı. Ben de gidiyorum, kahvaltı yapacağız arkadaşımla."

"Kimmiş lan o arkadaşı?" diye fısıldadı Reha. Güldüm. Abim sanırım ki sevgili yapmıştı. "Kiminle?"

"Reha itiyle değil, öldü galiba şerefsiz telefonlarımı açmıyor." Reha'nın eli cebine gitti ve telefonunu çıkarttı. Ekranını açtığında abimden on beş cevapsız arama olduğunu gördüm. "Siktir." dediğinde omuz silktim.

"Çalışıyor o," dedim ve Reha'ya biraz daha sokuldum. "Poşeti aldığın yere koy ve evden çık." dediğimde homurdandı ama birkaç dakika sonra kapının sesi geldi.

"Duru." dedi ve kolundaki saate baktı. "O nişana gitmemiz gerekiyor." karnıma bir ağrı girdi. Hayır, kesinlikle nişanla alakalı değildi. Karnıma çokkötü bir ağrı girmişti.

"Ah!" diye acıyla inlediğimde Reha kaşlarını çattı. "Ne oldu?" dediği gibi karnıma bastırdığım elimi gördü. "Çok mu kötü?" dediğinde kafamı salladım. "Çok acıyor," diye mırıldandım. Yumurtalığımda kist vardı. Bazen çok ağrı olmasa da ağrı olduğu zaman rezalet oluyordu.

"Ne yapmam gerekiyor?" dediğinde gülümsedim. "Gerçekten..." inlememek için kendimi kastım. "Bu ağrı geçmiyor Reha." dedim ve ona yaklaştım. Elini elimin üzerinden karnıma getirdi.

"Bebeğim," dedi ve ufalamaya devam etti. "Nasıl geçecek?" çaresizce sormuştu bunu. Gözlerim dolu dolu ona baktığımda ellerini karnımdan çekip yanaklarıma koydu ve dudaklarını alnıma bastırdı.

"Çok kötüysen, doktora götüreyim seni?"

"İşe yaramıyor."

Gözleri endişeyle beni süzüyordu. Gülümsedim. "Daha iyi misin?" Hayır değildim ama onu böyle görmek garip gelmişti. "İyi gibiyim," yataktan kalktı. "Duru benim içim rahat etmeyecek." dediğinde kaşlarımı çattım. "Bu her zaman böyle mi?" kafamı 'şöyle böyle' dercesine salladım.

"Anormal değil yani?" kafamı salladım. Elimi eline uzattım ve tuttum. "Yemin ederim yarın da regl olucam ama bu ağrının daha azıyla yaşayacağım. Geciktim bir tık, o yüzden bu kadar ağrıyor." kafasını salladı.

"Nişana gidebilecek misin? Yoksa tek gideyim mi?" onun için önemli biri olmalıydı. Yoksa beni davet ettiği yere tek gitmek hiç onluk değildi.

"Kafamı dağıtırım, ağrı o zamanlar hissedilmiyor. Hareket iyi gelir." dediğimde kafasını salladı. "Evde kimse yok muydu?" kafamı salladım. Annem ve babam yüksek ihtimalle işe gitmişlerdi. Abim de az önce çıkmıştı.

"Arabam aşağıdaydı." kıkırdadım. "Abim hayatını karartacak. " dediğimde gözlerini devirdi. "Kahvaltı hazırlayayım mı?" gözlerim parladı. "Olur!!" dediğimde arkasını döndü.

"Reha." dediğimde adımını atamadan bana döndü. "Söyle."

"Seni çok seviyorum." dediğimde gülümsedi ve göz kırpıp arkasını döndü, odadan çıktı.

+++

Gün çabuk geçmişti. Karın ağrım az da olsa dinmişti. Üzerime gri uzun ve bedenimi saran bir elbise giymiştim. Aynadan kendime bakıyordum.

Reha'yı evden yollayalı saatler oluyordu. Evine gidip gelmekten vakit kaybetmeyecek olsa giyeceklerini alıp geleceğini bile düşünmüştüm.

Yapardı.

Bugün onun için önemli bir gündü ve sözümü dinlemişti. Eve gidip ona özenli bir şekilde hazırlanmasını söylemiştim.

Tabii bağlayamadığı kravatı bağlamak için bana gelmesini isterdim.

Lanet olsun ki Reha lisede okurken kravat takıyordu. Bilmemesi imkansızdı.

Saate baktığımda Reha'nın geleceğe saate az kalmıştı. Telefonumu alıp anneme mesaj attım.

duru : ben çıkıyorum evdeeeeen

Makyajımı kontrol edip topuklularımı giydim. Bugün acıya meydan okuyordum. Telefonumun çalmasıyla hızla ona ilerledim. "Geldim ben." diyen Reha'yla onaylayan sesler çıkarttım ve evden çıktım.

Apartmandan çıkana kadar çok gergindim. Reha arabasına yaslanmış üzerinde siyah nir takım elbiseyle beni bekliyordu. "Bir nişan için fazla yakışıklısın."

Gözleri hızla üzerime geldi. "Sen..." derken yutkundu. "Çok güzel görünüyorsun."

"Senin gözlerin öyle görmek istiyor." dediğimde gülüp tek elini belime sardı. "Komşular." dediğimde beni bıraktı. "Rujunu bozmak istiyorum."

Öpüşmüyoruz Rehacığım.

🫧🫧

bir sonraki bölüm nişandayız!!!!!!!!!

hayırlı bayramlar ✨️