Warning, multi pov's ahead
*******
GARRETE'S POV
My jaw dropped when Kuya Nico announced that news in front of me. Confusion is all over my face as he says that. How the hell could Klaus possibly become my bodyguard? As far as I know, he was a freaking priest, and a very sacred one!
"Paanong magiging bodyguard Kuya? Pari siya diba? Alam ko namang kasalanan na sa diyos ang pag-ibig ko sa kaniya, pero wag mo naman ng dagdagan kuya. Baka madungisan ang banal na kamay niyan edi mas lalong hindi na ako tanggapin sa langit at baka i-deretso na talaga ako ni Lord sa impyerno!" halos hindi na ako huminga habang parang tangang aligagang palakad-lakad sa harap nila.
"Ang oa mo naman Rette, patapusin mo muna kasi ako diba? Pwede naman diba?" puno ng pagkapikon na wika ni Kuya, ending wala akong nagawa kung hindi umaktong isinasara ang aking bibig.
Isang irap pa muna ang iniwan niya sa akin bago ako talikuran at muling pinuntahan si Klaus na hanggang ngayon ay tulala pa ring nakatingin sa akin, isang pilyong ideya naman ang biglang pumasok sa aking isipan.
Nang makitang tumalikod si Kuya Nico para pumunta ng kusina ay isang pangmalakasang kindat ang iginawad ko kay Klaus habang sumasayaw ng It really hurts. Todo bigay pa ang pagkembot ko para naman mas feel ni father ang pagka-miss ko sa kaniya, sa sobrang miss ko sa kaniya ay It really hurts na.
Gusto kong maglupasay sa kilig ng nakitang halos hindi na gumagalaw si Klaus sa kinatatayuan niya habang bahagyang naka-awang ang bibig nito.
His cheeks also reddened with what I did. When I heard heavy footsteps coming over, afraid that my Kuya Nico would catch what I was doing, I immediately gave Father Klaus a flying kiss and ran as fast as I could into my room.
A loud shriek filled my room when I entered it. In my entire life, that was the first time I did crazy stunts like that! Gosh! I don't even know what's gotten into my mind to pull some kind of stunt. Crazily, I feel that this is not even really my first time doing that kind of thing, but I don't really remember doing that.
But to be exact, the first time I laid my eyes on his back, it magically erased those bad memories I had yesterday. He's just like the medicine that my psychiatrist wanted me to take.
SA KABILANG banda mahina na lamang napatawa si Nico habang pinagmamasdan ang nakababatang kapatid niyang parang baliw na umiindak sa harap ng natuod na atang si Thok. Sa pagliwanag palang ng mukha nito kanina ay alam na kaagad niyang may binabalak ito kaya naman gusto niyang masaksihan kung anong kabaliwan na naman kaya ang ipamamalas sa kaniya ng kapatid niya, kaya nga kahit kaya naman niyang iutos sa mga kasambahay ang miryenda ay siya na lamang ang gumawa.
Sinadyang nilakasan ni Nico ang yabag ng kanyang paglakad na animo'y papalabas na siya ng kusina pero ang totoo ay para lamang matigil na ang kaberatang pinag-gagawa ng kapatid niya.
Nang makitang namumula itong nagtatakbo patungong kwarto nito ay naiiling na lamang siyang lumabas sa kusina dala ang isang tray na naglalaman ng dalawang juice at at isang plato ng cookies.
Mahina niyang tinapik ang kaibigan na magpahanggang ngayon ay tulala pa rin habang nakatayo sa harap niya.
"Hey fucker," napapantastikuhang tinapik ni Nico ang kaibigang hanggang ngayon ay wala pa din sa wisyo.
Napailing na lamang siya ng matauhan ang kaibigan at mabilis na nawalan ng emosyon ang mukha nito ng makitang seryoso na siya.
'What a bipolar man.'
Sinenyasan niya itong maupo bago nila pag-usapan ang tungkol sa pagiging bodyguard nito para sa kapatid. Nico knows that what Francis do was just a warning to them.
"I know na hindi naman na bago sa iyo ang pagbabantay diyan sa kapatid ko hindi ba? Alam kong sanay ka na sa kapatid kong 'yon dahil nagawa mo naman na dati ang bagay na iyon. Alam kong nakakulong na ang hinayupak na Francis na 'yon pero hindi pa rin ako mapakali. We both know that this is just a warning."
With just a mere mention of Francis name, Klaus eyes darkened, and he could feel his body becoming livid but still controlling it.
"I know, and I already accept what you offer, who am I to say no? Ikaw sa lahat ang nakakaalam kung gaano ako kasabik makasama ang kapatid mo. I also know that you know na ako ang may kasalanan kung bakit pati kayo ay nadamay," Klaus felt his heart ache at just a glimpse of memories from the past.
"You know that I cannot blame you for that, simula ng pinili at ipinaglaban ka ng kapatid ko sa parents namin, matagal ko na ring tinanggap kung sino ka talaga, ang magagawa na lang natin ay maghintay at panatilihin siyang ligtas. "
Klaus just sighed before nodding. Nico was right, he needed to protect her vida or else he'd go insane again.
ON THE CONTRARY, Garette was peacefully sleeping when she felt that someone was staring at her. She groggily opened her eyes, just to see nothing.
"Maybe that was just my imagination." She pushed herself up from her bed and stretched her back before looking at her clock.
"It was already mid-day?," ganoon kahaba siya nakatulog?
Dahil kumakalam na rin ang sikmura niya minabuti na lamang niyang bumaba para kumuha ng pagkain, madilim na ng makarating siya sa kusina pero hindi niya iyon ininda, dahil siguro ay gutom na talaga siya.
Habang nag-scroll sa facebook habang kumakain ay biglang may nag-chat sa akin. Hindi ko sana balak pansinin pero na-curious na ako kasi sunod-sunod na message ang pinadala nito.
From: Hantiel
'Hi, po ateng beautiful natatandaan niyo pa po ako?'
'Ako po 'yong bata sa may park na niligtas niyo po.🤗'
'Ate ang ganda niyo po talaga, pwede po manligaw?'
Hindi ko na napigilan ang tawa ko sa sinabi nitong manliligaw siya. Itong batang 'to talaga. Hantiel was the kid I save from the park last week. Nawawala daw siya at hindi niya daw makita ang nanny niya, so as a good citizen ay sinamahan ko siya until we found he's nanny. Hantiel is a handsome and cute boy, I really love his eyes beacause it reminds me of Klaus eyes.
To: Hantiel
'Hi, baby it's nice to talk to you again, you're too young for ate, so ligawan mo na lang si ate pag big ka na okay?'
From: Hantiel
'Okay😭'
To: Hantiel
'Oh, baby don't be sad ate will wait for you to be grown up.'
Umabot ata ng nine o'clock ang pag-uusap naming dalawa, pinatulog ko na din siya dahil masyadong ng gabi at masama sa bata ang magpuyat.
After that talk with Hantiel I immediately open my facebook to post what happened to me this day.
Facebook post:
"Iba talaga ang alindog ng isang Garette Lupeca pati 10 years old nahuhulog eh, gusto ba naman akong ligawan."
In just a minute its already gain so much reaction and comments.
Nicolupeca: 'Baka bulag siya sis, sa pangit mo na 'yan🤣'
Bored na naman 'tong kuya ko at naghahasik na naman ng lagim sa facebook ko dahil sa inis ay angry react ang ginawa ko sa comment niya.
I smiled with every comment and compliment I got, but what caught my attention more was that one angry comment.
Madues Lausk: 😡😡
*****
As I promise on my fb account I posted 2 chapters. Siguro matagal na naman akong makakapag-update so please bare with me alam niyo naman students ang daming gawain lalo na kapag senior high and alaam niyo ring tamad akong tao ahaha.
Let's be connected para sa mga dapat abangan sa aking writing and update joirney!
Fb: Rica Samantha Medina
YOU ARE READING
Priest Be With You
Random"Kung hindi ka magiging akin, magpapari na lang ako." -Thok Garette Yla Lucepa, isang babaeng masayahin ngunit sa kabila ng kaniyang mga ngiti ay may lungkot na nakakubli. Sa pagdating ng isang taong may malaking parte sa kaniyang buhay muli kayang...
