~Claire's POV~
hanggang ngayong tumatakbo pa din ako papunta kina Oliver , ayokong mahuli na ang lahat
hanggang matagpuan ko na yung sarili ko sa tapat ng bahay nila , tsaka nag doorbell..
ilang saglit lang lumabas na siya...
"O' claire , baket ka nandito?"
parang gulat na gulat sya ng makita nya ako,hinihingal hingal pa kase ako at pawis na pawis...
"ahhahhlis khha dhhaw?"
"ha? Claire , maybe it's better sa loob tayo mag usap. Tumakbo ka ba?"
"no , jhhust answher mhhy question , aalis ka ba?"
ramdam kong unti-unti ng dumadausdos yung luha ko .. please wag kang umalis Oliver..
please dont go..
"Claire , baket naman ako aalis? I'll stay here so dont cry."
after kong maring yun , napayakap na lang ako sa kanya , ang saya ko..
"a-akala ko talaga aalis ka , *sniff* alam mo bang gustong-gusto kita? *sob*"
ewan ko kung eto na yung right time para sabihin sa kanya , pero siguro eto na rin ying tamang tyempo..
kumalas muna ako sa pag kakayakap sa kanya para makita ko ang reaction nya .
"Oliver , i said gusto kita."
BINABASA MO ANG
My Kuya's Bestfriends ♥
FanfictionMaybe we're meant to be apart. And the hardest thing is we're slowly becoming strangers. (UNDER MAJOR REVISION)