Unplanned Love And Life

chapter 54

"Ano naman ang naisip mo at babalik ka sa America?" — text ni jessie kay Veron.

"para hindi mo na ako makita. Para malayo na ako sayo." — Veron.

"Sino nagsabi na lumayo ka? Ayan ba ang way mo para Takasan ang Problema natin?" — jessie.

"Oo, ewan. Ito lang ang naiisip kong paraan e. Alam ko naman na galit ka sakin. Huwag kang mag alala galit din ako sa sarili ko dahil nagpaloko ako Kay mama." — Veron.

"Veronica walang nagsasabi na Lumayo ka." — jessie.

"Jes hayaan mo nalang Siguro ako. Dapat wala ka nang pakeelam sakin. Mag focus ka nalang kay Karen. Build your Family with her, ituloy nyo Yung pagsasama nyo." — Veron.

"Yan talaga ang gusto mo?" — Jessie.

"No. Ofcourse Hindi iyan ang Gusto ko. Mahal Kita Jessie at gusto ko na ako ang Makasama mo sa Pagbuo ng Pamilya. Gusto Kitang makasama Hanggang sa Pagtanda ko."
"But Wala na atang pag asa. Karen is always there for you, sya hindi ka nya gaganunin gaya ng ginawa ko sayo. Sya naman talaga ang Mahal mo umpisa palang." — Veron.

"asan ka?"
"Mag usap nga tayo ng maayos Veronica. Hindi yung aalis ka." — Jessie.

"Para sa atin din to jessie. Kung hindi ako aalis, Masasaktan lang ako. Masasaktan ka lang din! This is the best way jes." — Veron.

"ganyan ka ba? Kesa antayin mo akong maging ayos iiwan mo ako? Labo mo naman Veronica."

"Im so sorry jessie.."

— umuwi ako kanina sa bahay dahil kinuha ko yung mga gamit ko na Mga dadalhin ko sa states. Nagda dalawang isip pa ako pero Everything is Ready na, ako nalang ata ang Hindi. Andito na ako sa condo nag aantay nung dinner ko. Wala ako sa Mood na magluto so Nagpa deliver nalang ako. And andyaan na ata May nagdo doorbell na.

"Kuya Salamat naman Dumating ka na Gutom na gutom na ako." — Binuksan ko na ang Pintuan But Instead na delivery Rider, Si Jessie ang Nasa harapan ko Ngayon. Kasama pa si Irene.

"Hala tatay sabi ko sayo dapat nagdala tayo ng Pagkain gutom na si nanay!" — Ang cute ni Irene kaya napatawa ako At kinurot ang pisnge nya.

"Oh Anong Ginagawa nyo dito Anong Oras Na?" — hindi ako makatingin Ng diretso kay Jessie Kaya Hinawakan nya ang baba ko at Nagtama ang Mga Mata namin. "Uhm Gabi na? Bakit?"

"Kasi Nanay sabi Ni tatay susunduin ka namin.." — Ha? At saan naman kami Pupunta? Flight ko na bukas.

"Huh? Jes flight ko ka Bukas. Maaga yung flight ko. I need to sleep, Inaantay ko lang yung dinner ko.." —

"Veronica Halika na umuwi na tayo." — Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Jessie. Tangina ano to?

"Hay nako Jessie tigilan mo nga ako! Wag mong lokohin ang sarili mo na okay Tayo Kasi Hindi Naman!" —

"Asan na yung mga gamit mo? Halika na.. ang kulit e!" —

"Nanay halika na po!! Nagpa alam na kami kay Lola e. payag ka na nanay.. Dito ka nalang po sa amin." — kaya sinama talaga ni Jessie si Irene kasi alam nya na weakness ko itong bata na to. Hay Jessie.

"Jessie Pwede Ba I explain mo muna sakin? Anong Pumayag si Mama? Ano ba to Jes? Gumagawa Ka Ng Desisyon ng hindi ko alam?"

— pumasok sila Ni Irene at Sinara Ko na ang Pinto.

"Kinausap ko si Mama Ng Maayos Kanina at Humingi sya Ng Pasensya sakin. Sinabi ko din kung pwede ba kitang maging Asawa kapag naayos ko na yung papeles.. Pumayag din sya."

"Jessie Hindi Ka Ba Naawa sa Sarili mo? Simula nung pumasok ako sa buhay mo Puro Problema nalang. Puro Kaartehan ang Binigay ko sayo.."

— Hindi na nagsalita si Jessie at Niyakap nalang ako.  Pumikit ako at ninamnam ang bawat Segundo na magkadikit ang aming mga katawan. Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga Luha ko..

"Nanay Tatay may nagdo doorbell po.." — Natawa si Jessie at Hinaplos ang Likod ko.

"Baka ayan na yung pina deliver kong Pagkain.. Ikaw na nga ang Mag Receive Jes wala akong bra."

"Pano pala kung wala kami dito Ngayon?"

"Ih jes make it fast gutom na ako!" — Agad naman syang sumunod. Binuksan nya yung pinto at kami ni Irene, Pumunta na sa dining area.