Unplanned Love And Life

chapter 29

— Im here already at Andito na Naman yung kotse! Kainis. Sa Harap pa talaga Ng Bahay Namin Naka Park. Anyway, Medyo Lunch Hour na Ako Nakauwi Sobrang traffic and gutom na din ako sana naman sinipag Magluto itong Jowa ko.

"Hon.. Im Home! Na Cancel Yung flight namin e. Anong Food?? Asan Na Yun.." — Walang sumasagot gush. So Pumasok ako sa Dining area baka andito yung dalawa Kumakain. And Oh, wow..

"M-mahal.." — I Saw Them Eating with Other girl. Yung may ari ng sasakyan to e.. naaalala ko. Tumayo si Jessie at Niyakap ako.

"Bakit sya andito? I Need Explanation Jes.." —

"Hon.. H-hindi wala. Halika Muna Magpahinga ka. Bakit ka andito? Akala Ko Nasa Bohol ka.." —

"No, No Dont Touch Me. Just Explain To me who is she Then bakit sya Andito. Irene? Sino sya?"

"N-nanay.." — natatakot na ata si Irene sakin e wala Pa Naman akong Ginagawa. "Nanay Sabi Po Ni Tatay sya Na daw Po Magsasabi sayo e.."

"Oh Edi sabihin Mo na Ngayon jessie!" —

"Jessie sabihin Mo na Kasi!" — Nakikisabat pa.

"Shut Up Your Fucking Mouth Miss! Im Not Talking to you!! Pwede ba Umalis Ka Na Nga dito sa Bahay Namin, Go Leave!" — I saw Her grinned kaya Lalo pa akong na bwiset!

"Nanay ako Ni Irene, Totoong Nanay Ms. Veron. At Asawa Nyang Boyfriend mo. Now Tell Me, Hindi ba Sa Ating dalawa Ako ang may Mas Karapatan? Siguro ikaw ang dapat Umalis, Mistress?" —

"Karen!! Tumigil ka nga!!" —

"W-wow? Mistress? Hindi naman kayo kasal In the first Place!"

"Kasal Kami Ms.. Gusto mo ba Ng Marriag contract?" — Gusto kong saktan si Karen But I Cant. Ang Nagawa Ko nalang ay Umiyak at Tumakbo Palabas. Ang Hina Ko Naman. Hindi ako to, hindi ako Weak. Siguro dahil Nasaktan ako ng Sobra. Kelan Pa ako Niloloko Ni Jessie? Kelan pa nya to tinago sakin?

"Hon! Hon Please Mag Usap Muna naman Tayo Nagmamakaawa ako sayo Veronica Please!!" — Wala pa yung sasakyan Ko dito!! Hinatid Nga Lang Pala ako Ng Driver! Nakakainis!!

"No, No Jessie Please.. uh Manong Answer My Call!!!" —

"Mahal Parang awa Mo na Makinig ka Muna Please.. Mahal.. wala Kaming Relasyon ni Karen, matagal nang tapos. Ang Concern nya nalang si Irene. Yun lang!"

"Don't talk to me Jes. Sinungaling ka! Sabi Mo hindi Kayo Kasal.."

— Iyak ng Iyak si Veron. Inaantay Nya Yung Kotse nya. Gusto ko syang Yakapin pero ayaw nyang lumapit ako sa Kanya. Ang labo din ni Karen kausap! Agad agad akong Lumapit kay Veron dahil parang matutumba. At nakahawak sa Ulo. Basang basa na din kami ang lakas ng ulan.

"Hon.. Hon Bakit? Pumasok na Tayo sa Bahay Basang Basa Ka na!"

"No, Okay ako. Bumalik ka Na sa Bahay nyo. Don't mind me. Dun ka Na sa Asawa Mo." —

"Mahal.. Hayaan Mo Naman muna akong magpaliwanag.",

"Hayaan mo na din Muna ako Pwede ba?? Dun ka na!! Sasabihin ko to kay Mama Para Letse Ka Ipakasal ako sa Iba. Don't hug me!!" — mas Lalo pang Niyakap ni Jessie si Veron at Umiiyak Na din sya.

"Mahal wag Naman o.. Mahal.."

— Dumating na Yung Kotse Ni Veron at agad syang Sumakay.

"Hon!!" — kinakatok ni Jessie ang Bintana ng kotse.

"Manong dalian mo na Halika na!!" — mabilis Nang Pinaandar ng Driver ang Kotse at Hindi na Nagkaroon ng Pagkakataon si Jessie para Mag explain kay Veron.

— Ngayon lang ako Nasaktan ng Ganito.. Mahal Na Mahal Ko Si Jessie at Malaki ang tiwala ko sa Kanya tapos Ganito Ang gagawin nya. Binigay kong lahat sa Kanya e.. Mahal Ko Silang dalawa Ni Irene. To the point na Pati si Mama Kaya Kong Iwan Para sa Kanilang dalawa..