Chasing Series 1: Taming Wild Love (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 11

Kabanata 11

Believe

"What? Really? Oh my, that's a bomb!"

Olivia, my best friend said hysterically in the phone. Pagkatapos ni Tarius sa banyo, lumabas siya ng kwarto at hindi ko alam kung ano gagawin niya. I stay in his room. Hindi ko pa gustong lumabas dahil nahihiya ako sa nangyari sa amin sa kama. I know, he got a boner and he go to the comfort room to release.

"Oo nga. Paulit-ulit lang tayo, Olivia?" I whispered sarcastically.

Narinig ko ang tili ng kaibigan ko sa kabilang linya. Para na naman 'tong nangingisay sa kilig. Olivia stay even after what happened years ago. Sa lahat ng mga pinagdaanan kong pagsubok, nanatili siya. Hindi niya ako iniwan. Kahit nung araw na labis akong nasaktan, hindi siya umalis sa tabi ko.

She is my true friend. Kaya sa tuwing may problema siya, pilit ko mang samahan, hindi magawa dahil hindi ko alam kung paano siya tutulungan. She's been stuck with my brother. Katulad ko, naghihintay pa rin kay Kuya. Kung pwede ko lang kausapin si Kuya, kung pwede ko lang sabihin sa kanya na wag na sanang paasahin si Olivia kasi nasasaktan ako kapag sa tuwing nakikita ko ang kaibigan, lihim na umiiyak habang pinagmamasdan ang mga larawan ni Kuya kasama ang iba't-ibang mga babae.

My friend is innocent. She doesn't deserve my brother. She deserves someone who will appreciate her. She deserves love that will embrace her. Hindi ko nakikita kay Kuya ang lalaking gusto ko para kay Olivia. Sa mga panahong nawala ako sa sarili, hindi ako iniwan ng kaibigan ko. She deserves love.

"Akala ko hindi yan babalik sayo. Naku gurl, baka ikaw talaga yung tinutukoy niya sa balita." boses kinikilig ni Olivia.

I sighed. I just hope it's not true. Ayokong masaktan pagdating sa huli. Ayokong umasa. Ayokong bumalik sa dati na parang nababaliw habang paulit-ulit na iniisip si Tarius. Ayokong maging ganoon ulit.

Remembering my craziness years ago makes me vomit. Hindi man nawala ng tuluyan sa puso, hindi ko rin kayang isipin na halos maubos ko ang alak sa bar para lang malasing at magwala. Hiyang-hiya ako sa ginawa kong 'yon. Hiyang-hiya ako dahil ang bata-bata ko pa tapos ganoon ang ginawa ko.

Mabuti nalang talaga at pumapanig sa akin ang mga kapatid ko. My father always defend me. Kapag nag-aaway kami ni Mama, palaging si Daddy ang sumasalo sa galit niya. I appreciate my family. Nahihiya nga ako at ganoon pa ang ginagawa ko.

"Ayokong bumalik sa dati, Livia. Alam mo kung paano ako nawala sa sarili dahil sa kanya. Ayokong bumalik ako doon." mahina kong sabi.

My friend sighed heavily.

"Alam ko ang lahat ng mga pinagdaanan mo. I know your pain. But I think, you have to give a chance. Malay natin, iba na ngayon. Malay mo, siya pa rin talaga ang lalaki para sayo." Olivia advised.

I don't know. Hindi pa rin ako kumbinsido. Masakit masaktan. Masakit umasa. Masakit magmahal.

"Ako nga, hanggang ngayon umaasa pa rin sa Kuya mo e. Kahit walang kasiguraduhan ang paghihintay ko, heto pa rin at patuloy na umaasa." she said sadly.

How I wish to turn this life and make those man chase us. Bakit kaya baliktad ang tadhana? Bakit kaya kaming mga babae ang naghahabol at hindi ang mga lalaki? Bakit kaya kami pa ang umaasa at hindi ang mga lalaki? What we want is love. Pagmamahal lang naman ang gusto namin. Ang mahalin pabalik ng lalaking mahal namin.

Isa sa rason kung bakit nagagalit ako dahil ang kaibigan ko ay patuloy pa ring umaasa sa lalaking hindi siya makita bilang babaeng nagmamahal. Kung pwede lang baliktarin ang lahat, ibahin ang takbo ng buhay, kami ang habulin at mahalin.

"Olivia, I think you need to move on. Kuya doesn't deserve you." I advice.

She sighed sadly. Alam ko lahat ng mga nangyayari sa kanya. I am her friend. Hindi man ako makatulong sa problema niya, pero nandito ako upang maging kaibigan at sandigan niya.

Natapos ang tawag dahil may kailangan siyang gawin. Nanatili akong nakatayo sa harap ng wall glass. Kaharap ang Makati City, nasa rurok yata kami ng building na ito. Tinignan ko ang fiber glass, nakasulat doon ang pangalan ng condo.

Costiño Luxurious Tower

It's a rebranded name from it's old name. Hanggang ngayon, buhay pa rin ang pangalan ng mga Costiño. From Kershone and Creme that passed away so many years ago, up to the second generation to fourth, nandito pa rin ang pangalan nila sa mundo. How I wish I met the first born of the family.

Napaigtad ako ng maramdaman ang brasong yumakap sa baywang ko. He put his jaw on my neck while his body envelope me. He's wearing a red rob while smell so good. So manly! He sighed while embracing me tightly.

"You will turn eighteen soon. You will be legal." his husky voice with mint on his breath.

I stunned. What about my age? May problema ba?

"Dito lang tayong dalawa, Shan. This will be our home. You will live with me." he said melodiously.

I bit my lips. Bakit niya ba ito sinasabi? Ano bang gusto niyang mangyari? At teka, hanggang ngayon naguguluhan pa rin talaga ako. Bakit kailangan namin tumira sa penthouse niya? Anong rason?

"Kung palabas mo lang 'to, itigil mo nalang. Ayokong umasa ulit sayo, Tarius." I said directly.

He shook his head. Inamoy niya ang leeg ko. Gosh, mabuti nalang at nakapagligo ako kanina nung lumabas siya. Nakakahiya ang baho ko!

"You smell so good, Shan. Adik na adik na talaga ako." bulong niya.

Muli na namang nagsitayuan ang walanghiyang mga balahibo ko. Naramdaman ko ang pagdampi ng kanyang labi sa may kiss mark. Kitang-kita kami sa wall glass.

"Did you break your asshole boyfriend?" he asked.

Hala, nakalimutan ko! Nalibang ako kanina habang pinagmamasdan ang kanyang kwarto. Tapos naligo pa ako at tinawagan si Olivia.

"I forget-"

"Give me your phone. I will call him." aniya sabay kuha ng cellphone sa kamay ko.

Magkayakap pa rin kami habang tinatawagan niya ang numero ni Ares. Nang sinagot, he loudspeaker it.

"Hello babe, ano payag ka na sa condo ko?"

Fucking Ares! Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap ni Tarius. At mula sa wall glass, nakita ko ang pagbabalik demonyo ng kanyang mukha.

"This is Tarius Vicente Costiño Almuevo, stop calling my fiance."

My eyes widen because of what he said. What? His fiance? Oh, really? I can't believe this!

---
©Alexxtott