My other self (Vetja ime tjeter)

.11.

Pas 4 vjetesh kur kisha mbushur 14 vjec isha gati te merrja disi freret e jetes sime ne dore dhe te filloja te ndihmoja dhe Liamin ne sigurimin e parave...po e prisja qe te kthehej ne shtepi dhe ti tregoja vendimin qe kisha marre...kisha menduar plot 1 vit per kete dite...kisha perfytyruar edhe reagimin e tij...Liami eshte munduar per te dy ne...ndihesha ne faj qe i behesha barre...me duheshin para dhe te gjeja nje pune qe te me sillte para te majme pasi mungesa e parase solli kolapsin ne jeten time...duhej te behesha dikushi ne jete...ashtu sic donte nena ime...mbaja mend qe cdo here kaloja kohe me nenen time...cdo here isha me te...nena ime kishte kryer shkolle per piano...ishte fantastike ta shihje te luante ne tastet e saj...kisha filluar te luaja ne piano qe ne moshen 6 vjecare...dija te luaja pothuajse si ajo...por fundja pavarsisht talentit tim ne piano nuk doja te vazhdoja per piano...duhej nje rruge tjeter...pianoja nuk i solli asgje nenes sime...pavarsisht se nuk hiqte dore...isha i kapluar ne mendime kur ndjeva deren te hapej...entuziasmi me kaploi...u bera gati te hapja gojen dhe te nxirrja fjale ama asgje nuk pipetiu...goja ime ngeli e hapur nga ajo cfare mu servir si imazh...Liami qendronte i mbeshtetur ne deren e hekurt...kishte gjak ne cep te buzes dhe ne vetull...njerin sy e kish te nxire...bluza e tij ishte e shtampuar me njolla te lena nga shkelma dhe pluhur te rruges...
Fillova te merrja fryme me dihatje...ne mend me kaluan fragmente te se shkuares...te bertitura,dhune,gjak,trup i pajete...
-Persi..a-a je mire ?
Nuk isha aspak mire...nuk ishte vakti tani...
-Persi q-qetesohu merr frym-me thelle...t-te lutem kam nevoje p-per ty...merr fryme th-thelle...
Fillova te merrja fryme...u mundova te qartesohesha..
-Liam....c-cfare te ka n-ndodhur ?
Vrapova drejt tij...e kapa nga krahu i djathte por ulerima e tjj nga dhembja me beri qe ta hiqja doren menjehere nga aty...
-Jo jo...me kap krahun tjeter...
E kapa nga krahu i majte dhe e ula ne divan...ai renkonte papushim...
-Do te sjelle uje dhe do te pastroje gjakun...
-Persi...nuk ka nevoje...duhet te shkoje ne spital tani...
-Cfare ?!
-Persi kam dhembje...te lutem...
Syte iu mbushen me lot nga dhembja...ulerinte me sa i jepte ne koke...mu kujtua ime moter...pastaj te qarat e mia prane nenes sime...po e humbisja...po perhumbesha perseri....jo tani...nuk ishte koha e duhur...
-Cfare te dhemb Liam ?
-Krahu Persi...
-Je plagosur ne krahe ?
-Jo,jo,jo,jo....
Filloi te qante me fort...isha i shushatur...
-Ma thyen krahun Persi...me thyen krahun...
Kush mund te kishte aq zemer sa per ti thyer krahun dikujt..?! Mire e thash,kush kishe aq zemer pasi ata qe e kishim bere vertete ishin katile...nuk mund ta imagjinoja dhembjen e tij...
-Me qo ne spital te lutem...
-Ne spital ?
-Po...krahu im...
-N-ne rregull...
I mora krahun e majte dhe ia hodha pas qafes sime...ishte i madhe ne trup ndersa une nje thatanik...mezi e mbaja desh mund te me zinte me trupin e tij...por e mbajta me aq sa kisha force per hir te asaj qe ai kishte bere...ashtu duke caluar arritem ne spital...atje kishte shume levizje...mjek,paciente,barrela me te sakatuar dhe te tjere qe prisnin per te afermit e tyre...pyeta nje zonje qe ishte aty rrotull dhe me tregoi se ku mund te drejtohesha...
-Tek ajo dera ne te majte...mire ?
-Faleminderit
Pritem rradhen...vizite pas vizite me ne fund dera u hap dhe aty doli nje pacient qe percillej nga nje zoteri me uniforme te bardhe...
-Diten e mire..ne rregull rradha ?
-Ketu...
E vendosa Liamin ne shtratin e spitalit dhe e lashe dhembjen e tij ne duart e mjekut...
-Ke thyerje krahu Liam...
-Ti e njeh ate ?
-Epo e kam pacient te rregullt...
Mesa duket Liami ka patur dhe here te tjera raste si keto por medoemos jo thyerje krahu...
-C'po beje kesaj rradhe Liam ?
-U grinda
-Me femije te moshes tende ?
-Jo....po shpetoja dike...
-Mhm...mire pra hero duhet allci...do ta mbash gjate por duhet durim...mire ?
-S'kam zgjidhje tjeter apo jo ?
-Po per..
Ula syte perdhe...
-Per cfare ?
-Per p-pa...pagesen ?
-Mos u shqeteso djalosh...Liami nuk ka nevoje te paguaje asgje...e di gjendjen e tij...
Disi u clirova per kete pjese...
Liami do mbante krahun ne allci...me duhej te beja dicka...duhej te mbanim frymen gjalle...gjeja e pare qe me erdhi nder mend ishte te zija vendin e tij por nuk e dija punen qe ai bente...gjeja qe arriti piken kulmore ne brendesine time ishte deshira per hakmarrje...