Asya 17 yaşında, küçükken annesini ve babasını bir depoda yaşanan kazada kaybetmiştir, ailesini kimin öldürdüğünü bulmak için binlerce maceraya ve aksiyona girmiştir, görev yüzünden okulunu değiştirmiş, bu sayede birçok arkadaş edinmiştir, acaba ger...
Evet benim hikayem bu, 1 yıl boyunca kafeste Ege ile beraber yarışmalarda adam dövüyoruz, ve bu benim için bir hobi oldu, şimdi ise dinlenmek için evdeydik.
- Asya neredesin.
Ege beni arıyordu bense ondan saklanıyordum çünkü beni bulursa gıdıklayacaktı bugünlerde tikim olduğunu öğrenmiş hep beni gıdıklıyordu, Ege'ylede kardeş gibiydik son 1 yıl dan beri, o esnada kuzey amca geldi,
- Ege napıyorsun burada, sizi toplantı odasına çağırdım niye gelmiyorsunuz.
Ayy aklımdan tamamen çıkmış, hemen saklandığım yerden gizli bir şekilde çıkarak arkalarına geçtim.
- Kuzey amca bende seni bekliyor dum-
Ege biraz şaşırmıştı,
- Ne... ama sen daha demin.
Kuzey amca sert bir şekilde, - ege oğlum neden bu kadar yavaşsın.
- Ama ba-
Bir an yüzümde bir sırıtış belirdi, Ege'nin şaşkın ifadesini görünce daha da genişlemişti, onunla dalga geçecek bir fırsat işte.
- Evet ege, neden bu kadar yavaşsın?
Dedim demesine de, kuzey amcanın lafıyla sırıtışım yüzümden silindi.
- Yeter! Hadi masaya.
- Tamam baba özür dilerim.
Bana o sırada sert bir şekilde bakıyordu Ege, toplantı salonuna girdik ve Kuzey amca.
-Evet çocuklar bildiğiniz gibi liseyi bitirmeniz için son 1 yılınız kaldı artık, Asya senin kimliğini kimse tanımasın diye değiştirmistik 1 yıl önce, sizelere yeniden bir kafes dövüşü hazırlattım, ama bunlar sıkı rakipler, onları tanımanız için sizi onların okuduğu bir koleje yazdırdım o yüzden alışverişe gidiyorsunuz. Anlaşıldı değilmi göreviniz.
- Evet kuzey amca anlaşıldı.
- He söylemeyi unutmayayım, saçlarınızın rengini değiştirin doğal bir renk yapın.
Ege ayağa kalktı, - Hadi o zaman bize biraz müsade babacım, mağlum daha okul forması alacağız ve kuaföre gideceğiz.
Dedi ve sırıttı, ben bu sırıtışı tanıyorum, şimdiden gazamız mübarek ola.
Arabaya bindik ve alışveriş merkezinin yolunu tuttuk, mağazaya girdik ve okul formasını aramaya başladık, ama hiçbir yerde yoktu.
- Ege! Bu lanet okul formaları nerede!
- Ne bilim, bende sen biliyorsun diye seni takip ediyordum.
Yanımıza bir kadın geldi, - Üzgünüm bugün mağazamız kalabalık olduğu için sizin geldiğinizi bilmiyorduk, ne istemiştiniz Ege bey.
