Kanlı İntikam (Tamamlandı)

1-Bölüm: Geçmiş

Merhaba bu benim yazdığım ilk hikaye, o yüzden çok heyecanlıyım, iyi okumalar...

------------

Merhaba benim adım asya, benim mutsuz hikayeme geçmeden önce size biraz kendimi tanıtayım ben 17 yaşındayım, babam ve annem bir polisti, babamı ve annemi 4 yıl önce depoda yaşanan bir vakada kaybettim, onlar öldüğünde 13 yaşındaydım, annemi ve babamı kim öldürdü bilmiyorum ama kim öldürdüyse intikamımı alacaktım, annem ve babam polis olduğu için yaşanacak olan tüm talihsizlikleri bildiğinden, öldükleri zaman beni özel bir yetimhanede yetişmemi isteyip meslektaşlarına iletmişlerdi onlarda bu durumu kabul edip, beni yetimhaneye bırakmışlardı, o zamanlar ergenlikte olduğum için hemen öfkelenebiliyordum ve hağla da öyleyim.

(4 yıl önce)

Sıradan bir gün ve canım çok sıkılıyor, acaba annem ve babam şuan ne yapıyorlar, yanımda bakıcım da var ama ben hağla sıkılıyorum, şuan 8. Sınıftayım yaşıtlarım dışarda eğlenir dolaşırken ben dolaşamıyordum, çünkü annem ve babam birer polis, onlara bende dışarda eylemenmek istediğimi söylesem de izin vermiyorlardı onların söylediğine göre onların düşmanları tarafından zarar görebilirmişim, bu yüzden evdeyim sadece okula gitmeme izin veriliyor. O sırada kapı çaldı bakıcım bana gelmememi söylese de gizli bir şekilde kapıdan onu dinliyordum o sırada kapımıza polis amcalar gelmişti babamın ve annemin en yakın arkadaşlarıydı bunlar biliyordum önceden de gelmişlerdi .

- Size bir haber vermeye geldik, ama bunu o küçük kızdan saklamalısınız çünkü üzülebilir, Mahmut ile Ayça yani o küçük kızın annesi ve babasını kaybettik .

O esnada son kelime beyninde yankı yapıyordu 'kaybettik' 'annesini ve babasını kaybettik' o esnada etraf buz kesilmişti ağlayarak odaya gittiğimi hatırlıyorum ve sonra gözlerimi hastanede açtım, orda bir polise olanları anlatması için yalvardım.

- Annen ve baban depoyu araştırmaya giderken bomba patladı ve ikiside vefat etti maglesef , seni ise yurda götürmemiz için önceden bize söylemişti bu yüzden seni özel bir yetimhaneye yerleştireceğiz.

O an gözümden yaşlar akmaya başlamıştı, hastaneden sonra eşyalarımı toparlayıp yurda yerleştirdim, bu yurtta benim gibi bir sürü yetim olanlar vardı, annem ve babam bana özel bir kredi kartı yaptırmıştı bu kredi kartını zamanı gelince buradan kaçmak için kullanacaktım.

(Olaydan 3 yıl sonra)

- Gülten teyze ben geldim.

O sırada açık olan odasından çıkıp bana gülümsedi.

- Geldinmi benim küçük boksörüm nasıl geçti günün, beş yıldan beri gidiyorsun bu spora birinci oldun mu bari?

- Evet Gülten teyze birinci oldum, sana birşey sorabilir miyim?

- Sor canım.

- Ben alışverişe tek gidebilirmiyim.

- Kızım biliyorsun tek çıkman yasak.

- Ama 16 yaşından sonra tek dışarı çıkma iznimiz var diye biliyorum.

- Tamam o zaman git, ama erken dön sana güveniyorum.

- Tamam Bayyyy.

Artık planımı devreye sokma vakti, tam tamına 3 yıldan beri bu anı bekliyorudum, Gülten teyzenin yani yetimhane müdürünün güvenini kazanmıştım, artık bu hayata veda edebilir ve annemin katilini bulabilirdim.
Hemen üstüme bir hırka geçirdim ve boks çantamı omzuma takarak küçük bir not kağıdına veda mektubu yazdım.