A Chance To My Legal Wife

14

C H E L S I E

Kanina pa ako nandito sa labas ng malaking pinto ng hotel stadium kung saan ginaganap ang birthday ng anak ko. Mula rito ay narinig ko ang lahat. Lahat .. pati ang birthday wish ng anak ko.

"You don't have to be sad My Angel, because Mommy is already here." Kahit naiiyak, I managed to smile as I see the two built of bodies hugging each other.

After I said those words, I heard the visitors gasped for an awe. But I don't care, I focused my stare to my family. Sa mag-ama ko na parehong hilam ng mga luha ang mukha.

"Mommy?" , "Chelsie?" Halos sabay pa nilang usal. Bumitaw ng yakap si Hayee sa kanyang ama and started to walk towards me, slowly.

Nang makalapit siya sa akin ay hinaplos niya ang pisngi ko na parang sinisiguradong totoo ako. I closed my eyes as I feel the lovable warmth from her tiny palm. Kay bilis talaga ng panahon. Noong umalis ako, hanggang balikat ko lang to, but now? Goodness! Tibay talaga ng genes ng Hudgers, di lang mukha ang kinuha pati height.

I opened my eyes and meet her gaze na puno ng emosyon. Longing, a daughters' love, tuwa at iba pang dapat niyang maramdaman ngayon.

"H-hi .. Hi! Happy Birthday!" I smiled kahit may luha saking mga mata.

"MOMMY!" She exclaimed as she hug me with a so tight but didn't choked me at all. Ang pagtangka kong pagkuha ng regalo ko para sa kanya sa bag ko ay naudlot dahil sa yakap.

"I miss you so much, My angel. I'm sorry!" Madamdamin kong sabi as I hugged her back.

"I miss you .. I love you .. Thank you Mommy." She said those habang pinaulanan niya ako ng halik. Such a lovely girl. Kung may magandang nangyayari man sa pagpapakasal ko kay Xander? Yun ay yung mabibiyayaan ako ng napaka sweet, mapagmahal, matalino at napakagandang anak.

Naging madamdamin pa ang tagpo namin ng anak ko bago nagpatuloy ang party. From here sa balcony I kita ko ang masayang mukha ng anak ko as she minggled with her friends and classmates. Napalingon ako ng di ko inasahan na may tumabi pala sa akin. Dala siguro ng pagod at pagkawili ng tingin ko sa anak ko.

I look at him. Malaking pagbabago ang nangyari sa kanya. Sa paglipas ng panahon ay mas naging mature na ito. At the age of 32 ay mas naging fatherly ang looks niya but still .. hot. Ay? Kung di pa siya tumikhim ay di ko pa mamalayan na nakatitig na pala ako sa kanya.

"Baka naman matunaw ako niyan, wala kanang gwapong mabubungaran tuwing umaga, ikaw rin." Napangiwi ako sa sinabi niya. Okay na sana ang changes eh, yun na yun! Kaso umepal pa.

"Kapal nito! Matangay ka sana ng sariling hangin mo, oy!" Pang-aalaska ko sa kanya. Di man lang kilabutan? Well, totoo naman kasi .. ay! Ano ba yan!

I heard him chuckled kaya napatingin ako sa kanya. He's staring at me with mixed emotion gaya ng sa anak ko, ang kaibahan lang ay .. with Love, passion, and desire. Totoo ba yun?  Una akong bumawi ng tingin at nilibang ang mga mata ko sa anak kong nagse-Selfie gamit ang Ipad Tab niya.

But a sudden and unexpected happening caught me off guard. The man who's with me now grabbed me and pull me to a tight hug.

"God! I so missed you much, love." Ay? Nawala lang ng dalawang taon na bago na ang term of endearment? Pero aminin mo, day! Kinikilig ka. Oo na! 'MyLove' na nga may halik pa sa ulo at higpit na yakap. Saan ka pa? Eh.. Ako pala.

"T-teka .. Xander .. ano? Ahm, ano ba? Bitaw nga? Makita tayo eh." Pilit kong tulak sa kanya pero bigo ako. Mas hinigpitan kasi eh, knowing that he's taller than me, stronger than my strength.

"Walang nakakahiya dito Mahal. What's with them if they see me hugging My Wife?" Kikiligin na sana ako ngunit napukaw ako sa huling salita niya.

"W-wife? You mean?.."

"Yes love. Di ko pinermahan yung annullment papers. Instead, I tore them into pieces." Napanga-nga nalang ako sa sinabi niya. All this time, Mrs. Chelsie Harlene Lagdameo Hudgers pa ako?

"I love you yesterday, today, and until our tomorrow Mrs. Hudgers. And I'm sorry for the mess that I've done---" I didn't let him finish his sentence dahil parte na iyon ng nakaraan.

Instead, I kissed him passionately. I missed him ... I love him, still. And No one can take his place.

"I missed you, too Xander. And, I love you too!" Alam kong namumula ako sa sinabi ko. After that we hugged each other. But a sudden tiny voice made us apart.

"Sali ako." Natawa nalang ako sa tagalog ng anak ko. Halata kasing di sanay. We extended our hands to her as a sign that we are glad to have our first family hug after the trials.