WALANG FOREVER![2]

138 12 2
                                    

Here's the update guys!

/WALANG FOREVER/

"I don't know what to do"

"I almost lost my senses back then"

"I can't describe what I felt"

"Is it because I was infront of death? Is that it?"

"or.."

"Am I just afraid of loosing you?"

*BEEP*

*BEEP*

Sobrang bilis ng pangyayari..

Hindi ko na namalayan ang mga ginawa ko. Parang nahulog ang puso ko sa sobrang kaba ko. Napapikit nalamang ako at naghihintay ng susunod na mangyayari.

I opened my eyes and that's where I found her in my arms.

"Wag nga kayong basta-basta tatawid! Tumingin naman muna kayo sa paligid niyo bago kayo umarangkada!" sermon ng isang galit na truck driver sa amin na muntik nang makabangga samin sabay patakbo ulit ng kanyang truck.

I was frustrated..

"What were you doing? Magpapakamatay ka ba?" I yelled at her while shooking her shoulders.

Nakatungo lang siya na hinaharangan ng mahaba niyang buhok.

"Ano bang problema mo at umamakto kang ganito ha? Allaine?" bulyaw ko at patuloy na iniyuyugyog ang kan'yang balikat.

"We almost died back there! No, you almost died back there. Kung siguro wala ako baka patay kana ngayon. Allaine get back to your senses"dagdag ko pa.

"He didn't follow me" sambit niya pero nakatungo parin.

"Ano?" tanong ko at sinusubukang tingnan ang kanyang muka na agad naman niyang tinupad dahil sa pag-angat ng ulo niya.

She's..

She's Crying..

"Akala ko hahabulin niya ako. A..akala ko susundan niya ako at para balikan ako. I th..though...he..he's" her voice is cracking up. She couldn't even finish what she's saying.

Her reason made me even more frustrated.

"Magpapakamatay ka dahil lang sa lalaking yun? Napakawalang kwentang dahilan Allaine" sigaw ko dito.

"I..i didn't mean..i do..don't really want to die. My mind was blanked a..and.." napaupo nalamang siya."It..it was scary..im scared" she was stuttering.

"I..im sorry Noah, sorry kung nadadamay ka pa dito sa kadramahan ko" pagpapatuloy nito at mas lumakas ang hagulgol niya habang tinatakpan ng dalawa niyang palad ang kanyang muka.

"It's okay" ito nalamang ang nasabi ko dahil sa totoo lang hindi ko alam ang gagawin ko.

I want to take her pain away..

I want to embrace her..

But who am I to do that?

All I did is pat her back. Hoping for this simple action can make her feel better or just lessen her pain inside.

----

"Here, drink this" sambit ko sabay abot sakanya ng isang bottled water na agad niya namang kinuha at ininom. Nasa isa kaming park ngayon at nakaupo kami sa isang bench. Tulala parin si Allaine, habang pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa playground.

Dead's One shots and PoemsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon