Traits Of A Slayers

CHAPTER 19

JIONNE

In the next day, It was an horrible day. I don't want to see my friends for now. Galit pa rin ako sakanila. Lalo na kay diyesabel. Nauna na kong umuwi sa apartment namin ni Jessilyn at hindi ko na siya hinintay na makauwi hanggang sa ginagabihan chinat ako ni Jian na hinatid na niya ito. May relasyon na ata sila nahihiya lang aminin. But anyways, about my friends. I swear to god I will slap their faces one at a time if may sasabihin na naman silang walang kwenta.

"Bwisit." bulyaw ko habang nakaupo sa bench. Walang gaanong estudyante sa lugar na pinuwestuhan ko. Kaya I find peaceful medyo. I picked up my phone and earphone from my skirt pocket and starting play a music on it.

Hinayaan ko ang sarili ko na damhin ang malamig na hangin sandali at walang iniisp kundi ang magpahinga. Iniisip ko na mayroon akong magandang buhay kahit ang too ay pangit at napaka walang kwenta.

Matagal naman ng hindi maganda ang buhay ko. Pero hindi ko inakalang mas papangit pa.

I'm so lucky right? Ano kayang pakiramdam na favorite ni God? hindi ko kasi naranasan. Si santanas ata ang may paborito sa akin.

Napadilat ako nang tumunog ang notification bell ng phone ko. It was Head administer. Dali dali kong binasa ang message niya.

Miss Tabitha :
You two meet in the 777 building.

As I read her message agad kong inayos ang sarili ko at agad pumunta sa building na 'yon.

"You're skipping a class, again. Who is your professor?!" biglang may humarang sa harapan ko.

Tamad ko siyang pinagmasdan bago siya lagpasan. Napapagawi ang tingin ko sa mga room ng iba dahil They have a class.  Seriously, ever since yesterday and after the night game pinanindigan talaga nila maging usual ang lahat. Binalik nila ang pagtuturo sa mga estudyante samantalang noong patayan wala silang pakialam sa mga students kundi ang tumakas. Pinabayaan nila kaming mga tanga sila. Kung iisipin siguro kasali sila sa mga pakana ng lahat ng 'to. Sa simula pa lang alam na nila na may ganitong magaganap. Wait. Bakit ganito ang takbo ng isip ko ngayon? lahat na inaakusahan kona. I shook my head nalang at nagpokus sa paglalakad. Dala ito ng badtrip ko.

Nasa second floor na ko ng building na sinasabi niya pero hindi ko pa rin makita ang taong kikitain ko. Stupid. Ni hindi ko nga kilala kung sino iyon. Naisipan kong i-message si Miss Tabitha. Funny, ngayon ko lang rin nalaman ang pangalan niya sa tagal kong nag-aaral sa Lothare.

You:

May I ask? 

Sino itong makakasama ko na sinasabi mo? 

 I'm here, anyway.

Miss Tabitha:

He's on the rooftop.

He's ? so it's a guy not a girl. Talagang sa rooftop pa niya gustong makipag kita sinasadya niya bang pagurin ako sa pag-akyat.

I put my both hands sa loob ng bulsa ng coat na suot ko at nagpatuloy sa paglalakad. May nadatnan pa kong dalawang lalaking nag bubulungan sa hallway at hindi manlang nahiya dahil pinahalata pa na ako ang pinag uusapan nila. Pinaningkitan ko sila ng mata nang malagpasan nila ako. Wala naman akong balak na patulan yung mga 'iyon kaya pinabayaan ko nalang din.

Naakayat ko na lahat ng hagdan sa 777 building at pagka bukas ko sa pintuan ng rooftop ay sumalubong sa akin ang malakas na hangin. Hindi ko inaasahan 'yon kaya napakamot ako sa mga mata dahil humampas ang mahaba kong buhok sa mukha ko.