CHAPTER 25

30 3 0
                                    

Another day, another work. Nandito ako sa office with my co-architect. Inaayos ko lang yung file at project nga namin ni Shai sa hotel na pinapagawa.

"Yuna! Kakaloka ka, Jan text me sabi nya kumain ka na daw, so eto heavy lunch hindi ka daw kase nag breakfast." Sunod sunod na saad ni Shai saakin. She's also holding a container at inabot nya sa table yung binili nya ata saakin.

"I still have to do something." I pouted, but it seems like it has no effect on this girl! Inirapan nya lang kasi ako, wala tuloy akong nagawa kundi kainin yung sisig na binili nya for me! Sinaluhan nya pa ako sa table ko, he's just talking about her experience.

Magkatapat lang kasi ang company namin but my dad also manage that kaya dito sya tumambay.

"Hindi ko alam kung anong ganap kay Haze at Jirah! Pero si Prince maayos daw records, may case syang finafile." She said. Well i also haven't heard about those 2 maybe they're both busy?

My day is pretty good dahil walang heavy works. At dahil kukunin ko yung kotse ko sa bahay hindi na ako nagpasundo kay Tyler, i just book a grab tapos nagpahatid sa bahay.

"Is mom here?" I asked a maid.

"Wala po ma'am," i nodded. I just get the key on my room and then get my car to drove back to Tyler.

Nakarating ako agad doon and then nilagay ko na yung password, it was our anniversary.

"What the hell," bulong ko when i saw the color of the condo change. But it's not bad i actually like it, kaysa sa dark color dati nito. Now it's a beige color.

"Sige sige, mamaya na lang—Yuna!" Binaba ni Jan yung phone nya when he saw me. He just got out of our room tapos nginitian nya ako.

"You change the color?" I asked him. I also started to take off my shoes tinulungan pa nya ako.

"Oo, sabi kase ni Shai mas gusto mo yung nga light na kulay kaya pinalitan ko, ayaw mo ba?" He asked looking around.

Honestly that warm my heart, him knowing every little piece i like.

"Yiee kinilig sya," napaiwas tuloy ako ng tingin dahil sakanya! He's always like that! Kapag babanat biglang mang-iinis.

"I'll go cook dinner, what do you like?" I asked him here in our room. Nagbibihis kase ako while he's busy doing something on his laptop.

"Kung ano gusto mo," sagot nya.

Tumango na lang ako dahil mukhang busy sya. I think he prefers food na may sabaw based on what i witnessed this past day, mahilig syang magluto non.

So i ended up cooking sinigang na baboy, i will admit I'm not a good cook pero alam ko namang lutuin yon, inaral ko kaya yon! Ako lang din naman kase magluluto sa pagkain namin, but good thing na rin na marunong magluto si Tyler!

"Magaling ka naman pala magluto ah?" Tyler said tasting the food i cook, i was just waiting in front of him waiting for her response. Hindi ko alam kung totoo ba yung sinasabi nya!

"Stop fooling," umupo na ako sa tapat nya at nagsimula ng mag sandok.

"Totoo naman ah, sinasabi mo bang sinungaling ako." Sinamaan ko sya ng tingin, he's pouting again habang kumakain.

"I didn't said that," saad ko.

"Sinungaling ako," mas lalo syang sumimangot.

"You said that not me," napailing na lang ako, he's so so matured ha! Medyo nasasanay na tuloy ako sa ugali nyang ganyan.

Kumain na lang kami. Kwinento nya lang yung buong nangyari sa araw nya, naging mahangin nanaman sya because he said na may babae daw lumapit sakanya tinanong daw name nya tapos he responded na may gf daw sya at loyal daw sya saakin. But i want that, him being loyal to me.

"Love what if sumuko na ako?" I turned my gaze on him because of that.

"W-what? Nagsasawa ka na ba sa ugali ko? May mali ba? Am i too—" he cut me, i was overthinking. Bakit nya nasabi yon nagsasawa-

"Love! Sa trabaho ko! Nakakasawa kaya hilong hilo na ako." Umiling iling pa sya, oh felt relieved akala ko talaga ay ayaw nya na saakin!

"You know, I can't stop thinking about that you'll find a girl better that me." I sighed while removing my make up.

"No girl can replace you love, you're a woman on your own. At wag kang mag isip ng ganyan! Hindi kita iiwanan." Nagulat ako when he hugged me from behind.

"I love you," i said smiling.

"Mahal na mahal kita," he added.

"Yuna! Why don't you show them your work?" My dad proudly pointed me in front of the heads in the architecture.

"I'm still working on some of them." I shyly said, i will admit that I'm not that good lalo na nung pumasok na talaga ako to this job.

"Oh come on honey, malay mo taasan nila yung pwesto mo." Dad tease but i just smiled.

Pag labas ko sa conference room naka tingin saakin yung ibang employee dito.

Naglakad na lang ako para makarating sa cubicle ko.

"You know Yuna?" Narinig kong saad ng isa sa katrabaho ko dito.

"Oo, yung anak ni Sir Valdez?" I stopped typing when i heard my dad. Anong problema nila?

"Oo yon, kaya lang naman naka pasa yon dahil anak ng may-ari. Nakita ko mga works ang basic, di man maganda." I bit my lower lip.

Is that what they saw? Sabagay, kaya lang naman ako siguro naka pasok dito dahil parents ko ang may ari ng company.

Naiiyak tuloy ako pauwi iniisip yung sinabi nila. Hindi ako nasundo ni Tyler dahil mag oovertime sya. Pagod na pagod ako habang naglalakad sa hallway ng condo.

Kadiliman yung sumalubong saakin sa loob. Wala pa talaga ata sya. I sighed heavily while removing my heels. When I turned on the lights nagulat ako dahil sa bumungad saakin si Tyler naka ngiti sya may hawak na cake!

"Happy anniversary my love!" Nanlaki ang mata ko, omygosh what date it is. Tinignan ko yung date omygosh.

"Damn, i forgot! Love I'm so sorry!" I rushed towards him and hugged him tight.

"Hindi ako makahinga! Mahuhulog yung cake love." Bumitaw ako.

"I-i forgot, sorry wala akong gift." I said, honestly because there's no point on lying.

"Ano ka ba! Okay lang basta date tayo mamaya, hipan mo na din yung kandila matutunaw." I smiled and we both blew the candle.

Missing Pieces (Betrayal series #3)Where stories live. Discover now