ဒီရုပ်ဆိုးဆိုးမိန်းကလေးက Bossရဲ့အားနည်းချက်တဲ့လား

အဆံုးမဲ့ေသာ

ေနြးေထြးမႈသည္ ေမွာင္ေအးစက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္အျဖစ္ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲသြားသည္။ ထိုေအးစက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္၌ ထက္ရွေသာအရာမ်ားသည္ သာ့ကိုယ္ထဲသို႔ တတိတိတိုးဝင္၍လာေနသည္။ သူယခုေရာက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ရွင္းလင္းစြာခံစား၍မရေသာ္လည္း သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ထိုးေဖာ္ဝင္ေရာက္လာသည့္နာက်င္မႈမ်ားကိုေတာ့ သူအေသအခ်ာကိုခံစား၍ရသည္။

သူ႔ငယ္စဥ္ကေလးဘဝတုန္းကလိုပင္
ေမွာင္မည္းေသာ လမ္းၾကညးထဲ၌ ဆာေလာင္စြာေျပးလႊားေနရသည္။အခန္းထဲ
ထဲတြင္ စိုထိုင္းထိုင္းရိွေနကာ ေလေကာင္းေလသန္႔လည္းမရေပ။ သူယခုအခ်ိန္မွာ အျမင့္တစ္ေနရာကေန၍ အဆံုးမဲ့ေသာေျခက္တစ္ခုထဲသို႔ ပစ္ခ်ျခင္းခံလိုက္ရသလို
ခႏၶာကိုယ္သည္ အရိွန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ က်ေနၿပီး
သူအသက္ပင္မရႉႏိုင္ေတာ့။
ေခြၽးေစးမ်ားထြက္လာၿပီး အသံတစ္သံေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းဖို႔ပင္ သူသိပ္ကိုပင္ပန္းခြန္းေနၿပီ။

တိတ္ဆိတ္ေနေသာပတ္ဝန္းက်င္တြင္
စည္းခ်က္မက်သည့္ အသက္ရႉသံျမန္ျမန္တို႔ ထြက္ေပၚလာသည္။ နာက်င္မႈေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ခံုးမ်ား ထိစပ္လုမတတ္က်ံဳ႔လာၿပီး
ႏႈတ္ဖ်ားမွလည္း မၿပီဝိုးတဝါးေရရြတ္ေန၏။

သူ၏နဖူးေပၚသို႔ ေအးျမေသာမိုးမ်ားရြာက်လာသလို ေအးျမမႈကိုခံစားရသည္။ သူ႔နဖူးေပၚမွေခြၽးေစးမ်ားကို တစ္စံုတစိေယာက္သုတ္ေပးေနသည္ဟုခံစားမိသ္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္တြင္ မည္းေမွာင္၍သာေနသည္။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းခံစား၍ ရေသာ္လည္း မျမင္ႏိုင္....

မိုးေရက်သံမ်ားကို သူၾကားေနရသည္။
သစ္ရြက္ေလးမ်ားလႈပ္ရွားသံ...
ေနာက္ၿပီးသာယာသည့္ေတးဆိုသံ.....

အိပ္မက္ကမ႓ာတြင္ျဖစ္ပ်က္ေနမႈမ်ား၌
စ်ာန္၀င္စားေနေသာ သူသည္အျပင္၌ ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားကို လံုး၀မသိပါေခ်။
အ၀တ္ေရၫွစ္ရာမွ ထြက္ေပၚလာသည့္အသံႏွင့္ သူမဟိုစမ္းသည္စမ္းသြားေနရာမွထြက္ေပၚလာသံတို႔သည္ အျခားသူ၏အိပ္မက္ကမ႓ာသို႔ထိုးေဖာက္သြားသည္ကိုလည္း
မာေရွာက္အိုမသိလိုက္ပါေခ်။

သာ့ခႏၶာကိုယ္သည္ ေအာက္ေျခသို႔ဆက္လက္က်ေနစဲျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္ရႉရတာ ယခင္ကေလာက္တင္းၾကပ္မေနေတာ့ေခ်။ သူနာက်င္လြန္း၍ က်ံဳ႔ထားေသာ မ်က္ခံုးႏွစ္ခုတို႔သည္ ျပင္ပအားတစ္ခုေၾကာင့္ ေျပေလ်ာ့သြားသည္ကိုခံစားလိုက္ရ၏။