Chapter 50(Zawgyi)

3.5K 132 2
                                    

Chapter.50 .ထြက္သြားဖို႔အခ်ိန္က်ၿပီ

ပင္လယ္ကမ္းေျခရႈခင္းကအလြန္တရာမွလွပလွသည္

အန္းခ်ိန္ကသူေျပာသလိုမဟုတ္ဘဲေရထဲတြင္သူ၏ပုံသ႑ာန္မွာအလြန္ပင္ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွသည္
လင္းယြီကမူအမွန္တစ္ကယ္ေရမကူးတတ္ေပ

သူကေရထဲသို႔မဆင္းေတာ့ပဲေရကန္ေဘးရွိကုလားထိုင္ေပၚတြင္သာၿငိမ္သက္စြာထိုင္ကာအခ်ိဳ႕ေသာအရာမ်ားကိုေတြးေတာ္ေနလိုက္၏

အန္းခ်ိန္သည္ေရကန္ထဲတြင္ေရကူးေနရာမွ
အနည္းငယ္ပင္ပန္းလာတာေၾကာင့္ထိုအထဲမွထြက္လာကာလင္းယြီ၏နံေဘးရွိကုလားထိုင္တြင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္

သူက သူ၏ေျခေထာက္မ်ားကိုႏွိပ္ေနရင္းမွ
" ငါေရမကူးတာၾကာလို႔လားမသိဘူး..ေျခေထာက္ေတြကနာေနတယ္...ဒါနဲ႕အားယြီ..မင္းဘာလို႔ေရထဲမဆင္းတာလဲ..ေရထဲမွာစိမ္ရတာအရမ္းေနလို႔ေကာင္းတယ္ "

လင္းယြီကၿပဳံးၿပီးေခါင္းခါျပလိုက္သည္

အန္းခ်ိန္ကလည္းစကားကိုအမ်ားႀကီးမေျပာေတာ့ဘဲေနကာခရင္မ္ကိုသာအာ႐ုံစိုက္လိုက္၏
သူထိုဘူးအားလင္းယြီထံသို႔ကမ္းေပးလိုက္ကာ
" အားယြီ...ငါ့ကိုေနကာခရင္မ္ေလးလိမ္းေပးလို႔ရမလား...ငါေနာက္ေက်ာကိုမမွီလို႔ေလ "

" ေကာင္းၿပီ "
လင္းယြီကေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီးေနေရာင္ကာခရင္မ္ကိုယူလိုက္သည္

အန္းခ်ိန္က ကုလားထိုင္ေပၚေမွာက္ရက္လွဲခ်လိဳက္ၿပီးလင္းယြီ၏အေၾကာင္းကိုေမးရန္စလိုက္၏

" အားယြီကဘာအလုပ္လုပ္တာလဲ "

" က်ေနာ္ကမူလတန္းေက်ာင္းက ကေလးေတြရဲ႕အိမ္စာေတြကိုဂိုက္လုပ္ေပးတာ "

" ဒါကစိတ္ဝင္စားစရာပဲေနာ္ "

အန္းခ်ိန္ကလင္းယြီ၏ဗိုက္အားမသိမသာႏွင့္တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးကာေျပာလိုက္သည္
" ငါက ကေလးေလးေတြကိုအရမ္းသေဘာက်တယ္
အားယြီ မင္းေကာ ကေလးေတြကိုသေဘာက်လား "

လင္းယြီကထိုအေၾကာင္းမေျပာခ်င္ေသာ္လည္းေပါ့ေပါ့ပါးပါးပါးျဖစ္ဟန္ေဆာင္ကာေျပာလိုက္သည္
" သေဘာက်တယ္ "

အချစ်ဉီးပြန်လာပြီးနောက်အစားထိုးခံကထွက်သွားတယ် ( ဘာသာပြန် )Where stories live. Discover now