Red Moon Raising [ Ongoing...]

( ၉ )

[ သူ႔ကိုမထိခင္ ငါ့မ်က္ႏွာကိုအရင္ေျပးျမင္ၾကည့္လိုက္ ]

ဧည့္ခန္းမ၏အလယ္တြင္ထိုင္ေနေသာ ေ႐ွာင္းက်န႔္၏ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ၌ စစ္ထူႏွင့္စစ္မာကရပ္ေန၏ ။ သူတို႔ေ႐ွ႕တြင္ေတာ့ ေ႐ွာင္ပိုင္သည္ ဒူးေထာက္ေခါင္းငံု႔ေနလ်က္ ။

"ဒီတစ္​ခါ ငါမင္းကို ဘာအျပစ္ေပးသင့္သလဲ"

ေ႐ွာင္ပိုင္သည္ ျပန္ေျဖျခင္းမျပဳ ။ ဒူးေထာက္ေခါင္းငံု႔လို႔ေနဆဲ ။

"စစ္မာ ၾကာပြတ္နက္ယူလာခဲ့"

"သခင္ႀကီး..."

စစ္ထူသည္ ၾကာပြတ္နက္ျဖင့္အျပစ္ေပးမွာကို တားျမစ္ခ်င္ဟန္ ။ ၾကာပြတ္နက္သည္ သာမန္ၾကာပြတ္မ်ားႏွင့္မတူ ။ ၄င္း၏လံုးပတ္မွာတုတ္ခိုင္သန္မာ၏ ။ ဆူးခြၽန္ေတြပါပါေသးသည္မလို႔ ထိုၾကာပြတ္ျဖင့္တစ္ခ်က္အ႐ိုက္ခံရတိုင္း အသားမ်ားကိုျပဲလန္ေစကာ တစ္ေနရာတည္းကိုထပ္ခါထပ္ခါအ႐ိုက္ခံရပါက ထိုအ႐ိုက္ခံရသည့္ေနရာ႐ွိအ႐ိုးမ်ားပါျမင္ရေစသည္အထိျပင္းထန္သည္ ။

သူ႔ကို မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းျဖင့္လွည့္ၾကည့္လာသူ သခင္ႀကီးေၾကာင့္ စစ္ထူလည္း ပါးစပ္ပိတ္ေနလိုက္ရေတာ့၏ ။

ၾကာပြတ္ကို ယူေဆာင္လ်က္ စစ္မာျပန္ေရာက္လာသည္ ။

ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္ ၾကာပြတ္ကိုယူလ်က္ ေ႐ွာင္ပိုင္၏ေက်ာျပင္ကို႐ိုက္လိုက္သည္ ။ အားျပင္းလွသည့္အတြက္ အက်ႌမွာေပါက္ျပဲသြားၿပီးေသြးေတြထြက္လာခဲ့သည္ ။

စစ္ထူႏွင့္စစ္မာသည္လည္း မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ၾက၏ ။

ေနာက္တစ္ခ်က္႐ိုက္ရန္ ၾကာပြတ္ကိုေျမႇာက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ရိေပၚေရာက္လာၿပီး ေ႐ွာင္ပိုင္ကိုဖက္ထားလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုမ်က္ႏွာထားခပ္တင္းတင္းျဖင့္ၾကည့္ကာ...

"႐ူးေနလား !!! ။ ေတာထဲသြားတာက ကြၽန္ေတာ္ပဲ ေ႐ွာင္ပိုင္ကိုထိစရာမလုိဘူး"

"သူက မင္းရဲ႕အေစခံ ။ မင္းကို မေစာင့္ေ႐ွာက္ႏုုိင္ရင္ အျပစ္ေပးခံရမွာပဲ"

"သူ႔ကို အေစခံလို႔သေဘာမထားဖူးဘူး ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ခင္ဗ်ားသိပ္ကိုအျပစ္ေပး႐ိုက္ႏွက္ရတာဝါသနာပါေနရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႐ိုက္လို႔ရတယ္"