Red Moon Raising [ Ongoing...]

( ၃ )

[ မေကာင္းဆိုးဝါးလား ၊ သရဲေတြလား ]

"သခင္ႀကီး !!!"

စစ္ထူသည္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေ႐ွ႕ေမွာက္သို႔ အေျပးေရာက္လာ၏ ။ သူ႔လက္ထဲတြင္လည္း စာအိတ္တစ္ေစာင္ကိုကိုင္ထားေသးသည္ ။

"အေလာသံုးဆယ္နဲ႔ ဘာျဖစ္တာလဲ"

"ရန္လူႀကီးမင္းထံမွ စာပါပါတယ္"

ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္ စာအိတ္ကိုယူကာဖြင့္ေဖာက္ဖတ္လိုက္၏ ။ စာထဲတြင္ ေရးထားသည္မွာ 'သခင္ႀကီးရဲ႕ အမ်ိဴးသားငယ္ေလးအား လာေခၚပါေတာ့' ဟူသည့္တစ္ေၾကာင္းတည္း ။

"ဒီဝမ္ရိေပၚ ဘာေတြေမႊျပန္ၿပီလဲ ။ ရံုးေတာ္ကိုသြားမယ္"

"ဟုတ္ကဲ့"
.
.
.
.
ရံုးေတာ္တြင္ျဖစ္သည္...။

ရိေပၚသည္ ျခံဳပုတ္ထဲတြင္ငုတ္တုတ္ကေလးထိုင္ကာ တစ္စံုတစ္ခုကိုေခ်ာင္းေန၏ ။ သူ႔ေခါင္းတြင္လည္း သစ္ရြက္အခ်ိဴ႕ကကပ္ညိွေနေသးသည္ ။

ထို႔ေနာက္ အေ႐ွ႕တြင္ ေအးေဆးဝပ္ေနေသာၾကက္ကို ခုန္အုပ္ကာဖမ္းပစ္လိုက္ေလသည္ ။ ၾကက္သည္ ရိေပၚလက္ထဲမွ႐ုန္းကာ ေအာ္ဟစ္ေနသည္ ။

"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ။ မင္းကို အေမႊးႏႈတ္ၿပီးကင္စားရမယ္"

"ေ႐ွာင္းရိေပၚ !!!!"

က်ယ္ေလာင္လွသည့္အသံႀကီးေၾကာင့္ ရိေပၚလန္႔သြားရသလို သူ႔လက္ထဲကၾကက္သည္လည္း လြတ္ထြက္သြားရေခ်သည္ ။

"ငါ့ၾကက္ကေလး"

"မင္း အခု အဲ့ၾကက္ကိုဂ႐ုစိုက္ေနႏိုင္ေသးတာလား"

ရိေပၚလည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးသာရပ္ေနလုိက္ေတာ့သည္ ။ သူ႔ပံုစံက အျပစ္မလုပ္ဘဲအဆူခံေနရသည့္ ကေလးငယ္သဖြယ္ ။

ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လံုး႐ွိေသြးမ်ား နားထင္ေရာက္လာသကဲ့သို႔ပင္ခံစားလိုက္ရသည္ ။ အဝင္ဝမွာ ရန္လူႀကီးမင္းနဲ႔ေတြ႔ခဲ့၍တစ္ရက္အတြင္းမွာ ရိေပၚရဲ႕ျပႆနာ႐ွာမႈအဖံုဖံုကို သိ႐ွိခဲ့ရၿပီးျဖစ္၏ ။

အားနာတတ္ေသာ ရန္လူႀကီးမင္းက အခ်ဴပ္ထဲမွထုတ္ေပးသည္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူ၍ ေန႔လည္ဆုိုလ်ွင္ ၾကက္ျခံထဲမွၾကက္ေတြဖမ္းၿပီးခ်က္စားတတ္သလို စာကေလးငွက္မ်ားကိုလည္း ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ကာဖမ္းၿပီး ကင္စားတတ္ေသးသည္ ။ ဒါတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသး...ညေနဆိုလ်ွင္ ကင္းေစာင့္တဲ့ရဲမက္ေတြနဲ႔ ေက်ာက္ျပားပစ္တမ္းေဆာ့ၿပီး ေလာင္းကစားကလုပ္ေသးသည္ ။