{5}
ေဆာင္းဝင္စမို႔ အေအးဓာတ္က သာမာန္ထက္
ပိုလို႔လာသည္။အရင္ခ်ိန္ေတြဆို မနက္ခင္း
ေနေရာင္ျခည္က ျပတင္းေပါက္ေလးမွတဆင့္
ရိေပၚအိပ္ယာေလးထက္ က်ေရာက္ေနၿပီး
သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို ေနြးေထြးစြာ ရစ္ၿခံဳေပးထား
တတ္ေပမဲ့ ယခုေတာ့ ရိေပၚအိပ္စက္ရသည့္
ေနရာကား သူ႔အိပ္ယာေနြးေနြးေလး၏ အေဝးမွာ။အရင္လို အိပ္ယာေလးထဲ လူးလိမ့္ကာ
စည္းစိမ္ခံခ်င္ေသးေပမဲ့ အေနြးဓာတ္က
အလံုအေလာက္မရထားတာမို႔ ဆက္အိပ္ဖို႔
ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ထို႔ေၾကာင့္ ေစာင္ပံုထဲမွ
လူးလဲထရင္း မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ျပင္ရသည္။
မ်က္ႏွာသစ္ ကိုယ္လက္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ေရ႔ွထြက္ကာ သူ႔တာဝန္အရ
ေတာေကာင္ေလးေတြကို အစာေကြၽးဖို႔
ျပင္ရသည္။ဒါမနက္တိုင္း ရိေပၚျပဳေနၾက
တာဝန္တစ္ခု။သို႔ေပမဲ့ မေန့က ထိုလူစိမ္းေၾကာင့္
ေတာေကာင္ေလးေတြ အိမ္နားမကပ္ရဲၾကေတာ့
သလို ရိေပၚလည္း အစာေကြၽးဖို႔တာဝန္ပ်က္ကြက္ ခဲ့ရသည္။ဒီေန့ေတာ့ ေသခ်ာေလး
ဂရုစိုက္ေပးမွ ျဖစ္မွာေၾကာင့္ ဆန္ႏွင့္အရြက္တစ္ခ်ိဳ႕ ယူၿပီး အိမ္ေရ႔ွထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
သြားရင္း ကုတင္ေပၚမွလူကို လွမ္းၾကည့္မိေတာ့
ထင္ထားသလို အိပ္ေနတာ မဟုတ္ပဲ
အေတာင့္လိုက္ႀကီးထိုင္ကာ တရားမွတ္ေနတာမို႔
ရိေပၚ ေခတၲမ်ွအေတြးမ်ားသြားကာ ေနာက္ဆံုး
မွာေတာ့ ကိုယ္ႏွင့္မဆိုင္သလိုပင္ ေက်ာ္သြား
လိုက္သည္။
အိမ္ေရ႔ွထြက္လိုက္သည္ႏွင့္ ထင္သည့္
အတိုင္းပင္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာတို႔က သစ္ပင္ေပၚမွာ
ပက်ိပက်ိစလုပ္ေနေလၿပီ။ေတာေကာင္ငယ္ေလး
ေတြသည္လည္း ဟိုၿခံဳပုန္း၊ဒီၿခံဳပုန္းႏွင့္ သူထြက္
လာတာကို ေစာင့္ေနဟန္ရိွသည္။
သူတို႔ေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီး ရိေပၚသေဘာက်စြာ
ရယ္ေမာရင္းမွ ဆန္ပံုးထဲမွဆန္တစ္ခ်ိဳ႕ကို
လက္တစ္ဆုပ္စာ ယူလိုက္ၿပီး ေျမေပၚ ႀကဲခ်လိုက္ရင္း
"အိုင္း...လာၾက။ဘာေတြ ကုပ္ေခ်ာင္းကုပ္ေခ်ာင္း
လုပ္ေနၾကတာလဲ?"
အႏၲရာယ္မရိွတာ သိသြားသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္
သစ္ပင္ေပၚမွ ငွက္ေလးေတြလည္း ေျမေပၚ
ဆင္းလာၾကၿပီး အစာကိုအလုအယက္
ေကာက္ၾကေတာ့သည္။ထိုနည္းတူ ေတာေကာင္ငယ္ေလးေတြလည္း သူ႔အနားလာၿပီး
လတ္ဆတ္သည့္အရြက္ေတြကို တိတိလာကိုက္စား ၾကသည္။
ESTÁ A LER
Venus(Completed)
Fanficသိပ္လွတဲ့ ေရွာင္းက သူ ႀကီးစိုးရာ Venusလိုမ်ိဳး..... သိပ်လှတဲ့ ရှောင်းက သူ ကြီးစိုးရာ Venusလိုမျိုး.....
