◑ Chapter 11 ◐

4.2K 190 132
                                    

Iniayos ni Seokjin ang nerdy glasses nya, magulo pa ang kayang buhok na kaparehas ng morning hair nya dahil hindi sya nakapagsuklay. Nagmamadali kasi sya, kapag nagusad pagong sya ay tuluyan na nya hindi maattendan ang cooking class.

Isang hakbang nalang ay nasa ibaba na sya kaso nga lang, may humatak nanaman sakanya papasok sa looban at ang malakas na loob na nanghatak ay si Kim Taehyung.

"Taehyung! Kailangan ko na bumaba!" Inda ni Seokjin, napansin na hindi naka-uniform si Taehyung at ibig sabihin lang nito ay liliban ito sa klase ngayon.

Tinulak ni Taehyung paupo si Seokjin, naupo sya sa pangalawang upuan at hinarangan ang daan gamit ang paa nya para hindi makawala si Seokjin kung sakali man may balak itong tumakbo papalabas.

"Taehyung, kailangan ko talaga kasi na bumaㅡ"

"Help me, hyung. I need your help." Halos nagmamakaawa na ang boses ni Taehyung, at dahil ayaw nya ipahalata na pati ang mga mata nya ay nagmamakaawa rin umiwas sya ng tingin kay Seokjin.

Natahimik si Seokjin, binagsak nya ang tingin sa mga cooking book na nasa hita nya. Isang beses lang naman sya hindi papasok, diba? Wala naman mawawala, I mean, hindi naman ganoon kalaki ang mawawala diba?

"Okay. I'll take the risks." Seokjin uttered, patting the younger shoulder.

Taehyung lips curved up. "Thank you, hyung. It's all about the.."

"Notebook." Pagtatapos ni Seokjin, sabi na nya nga ba, balang araw kakailanganin ni Taehyung ang tulong nya kaya nga naghanda na sya. Kung anu-anong mga researchs ang ginawa nya tungkol sa bagay na yon.

The younger leaned on his seat, blinking his sored, puffy eyes. "Yeah. May alam ka ba na hindi ko alam tungkol sa notebook na yon?" Nahihirapan si Taehyung banggitin ang salita na iyon.

Nagkalumbaba si Seokjin. "Sa totoo lang, ang alam ko lang ay may naging dalawang owner ang notebook na yon. Pero ang mas nakakabahala ay yung case ni Oh Sehun, nung pinuntahan ko sya sa address nya iba ang nakausap at pinaalis pa ako ng tanungin ko kung may alam ba sya sa mamisteryong notebook." Seokjin confessed out loud, pulling out something from his jeans pocket.

Nilagay ni Seokjin ang papel na may address sa palad ni Taehyung, nalilito naman syang pinagmasdan ng batang binata. "Address ng pupuntahan natin."

Pakiramdam ni Taehyung, nagsisinungaling si Seokjin sakanya.

Taehyung found himself in front of address owner's house, he was sure that this was the correct address since Seokjin been here before.

Bago pa nila mapindot ang door bell, may tumawag sakanilang maliit na lalake na may dala-dalang brownpaperbag na may laman na mga groceries.

"Excuse me, do you need somethingㅡ" The doe-eyed male snapped himself when he spotted Taehyung. "B-Baekhyun?"

Taehyung pointed to himself as if saying, "Me?" He was bewildered because the stranger was giving him a judging stare.

Kyungsoo put the groceries down, unwrapping the scarf that wrapped around his neck. After that, he walked towards the lilac-haired male and examined Taehyung's features.

Seokjin remained quiet, observing what was happening in front of him.

"No, no." The doe-eyed male shook his head eagerly, sighing deeply. "Sorry. I'd mistaken you as Baekhyun. What do you need, young boys?"

Taehyung coughed to lessen the awkwardness. "We're here to talk with Mr. Oh Sehun."

The stranger picked up the belongings he located on the floor earlier and as he faced the two boys back, one of his eyebrow was rose up in confusion. "Oh Sehun? What's your purpose meeting him?"

Taehyung's Death List (BTS)Where stories live. Discover now