Natuwa din ako sa comment niya. Haha. Nadala sa story ng I'm Still Crying Over You. Dedicated to her. Komawo, chingu! <3
---
2: Ms. Sunget
Nasa McDo kami ng barkada at kumakain ng lunch. Nakwento ko na sa kanila yung kamalasan na nangyari sakin last day. "Buti talaga hindi araw-araw may pasok tayo sa English. Parang ayoko na tuloy pumasok dun." Gah! Favorite ko pa naman yun. TTvTT
"El, baka naman sign lang yan na dapat marunong ka rin makisama sa mga lalaki noh. Para ka kasing may virus ang mga lalaki kung makaiwas ka eh." sabi ni Lovely.
UGH! Ewan ko ba. Hindi naman ako ganito dati nung gradeschool. Nung highschool lang naman naging konti ang friends kong guy. Bibihira lang akong makipaglapit sa mga lalaki that time. Ngayong college, wala na. Totally iwas na ko. Malay ko ba kung bakit. Pft! Mahabang kwento. Past is past daw eh.
"Whatever. Bahala na. Basta mag-aaral na lang ako." Palagi naman eto sinsabi ko eh. I focus more on my studies. I'm a geek. I know.
"Hey! Sila yun diba?" Clarence pointed to those group of guys na kakapasok lang ng McDo.
"Shoot!" I muttered as I tried to hide my face while eating my fries. Speaking of the jerk, kakadating lang nila. No. Lord, please don't let them see us he---
"Oh! Hi, Seatmate!" He shouted to our direction. Malamang, ako ung sinasabihan nya.
Mara kicked my feet under the table. "Seatmate daw."
I just gave her the shut-up-I-didn't-hear-anything look. Ang kaso lumapit ang loko sa table namin. Manhid ba sya? Halata naman na ayaw ko siyang kausap eh. "Pwede bang makitabi sa inyo?"
"Hin--- Ouch!" Sh*t! Sinipa lang naman ako ni Claire.
"Uh... Sure." sabi nila. Vacant kasi ung table na katabi namin. Nak ng tokwa!
"Sige. Pasave ah. Oorder lang kami." Saka sila umalis para nga umorder.
Binilisan ko na yung pagkain ko. Mauuna na lang akong umalis. Kunyari may bibilin ako.
"Hoy, El! Hinay-hinay teh!" – Clarence
"May bibilin pa kasi ako. *gulp*"
Tinaasan lang nila ako ng kilay. Maya-maya, dumating na ang mga loko. Apat silang magkakabarkada. Mga mukha silang goons. Di naman bagay sa kabila. Not even my type. Che! Ang landi talaga ng utak ko.
"Di pa tayo naiintroduce personally. I'm Tristan." Alam ko na naman na Tristan pangalan ng dakila kong seatmate.
"Paolo."
"Ken."
"Ryan."
"Hello. I'm Claire."
"Mara."
"Lovely."
"Clarence."
Tss! Bakit ba sila nagpapakilala sa mga 'to?! 'To talagang mga kaibigan ko. Pero weird din ah. Ang init kasi ng dugo ko sa barkada nitong Tristan na 'to. Mang-aagaw kasi ng upuan eh. >3<
"Ikaw, Ms. Sunget? Di ka magpapakilala?"
*GASP*
"ANO? Paki-ulit?"
"Ikaw? Ano bang pangalan mo?"
How dare he call me Ms. Sunget! Okay fine. Masungit nga ako pero close kami para sabihan nya ko ng ganun? Ang kapal naman ng face nya para sabihin harap-harapan sakin un. I hate feling close people noh. Nagpapakilala sya tapos sasabihan nya kong Ms. Sunget.
"If you were listening last time, you would know my name. Sana kasi nakikinig ka. Hindi yung puro daldal ko tapos sakin ka magtatanong ng mga pinagsasabi ng prof." Isa pang dahilan kung bakit inis ako sa kanya. Kulang na lang gawin nya na kong mga tainga nya para ako yung palaging makikinig kay Sir eh.
"Mauuna na ko. May bibilin pa kasi ako. Excuse me." Tumayo na ako at kinuha ung backpack ko. Bwiset!
"HOY, MS. ELLAINE SUNGET! Mamaya sa English, peram ng notes ah."
Tss! Whatever! I hate him!
YOU ARE READING
The Vacant Seat
RomanceI reserved all the seats in the half row for my friends. Nauna lang naman akong pumunta for the next class kasi ang tagal nila, busy pa sa mga ginagawa. Masama bang magmadali? Ang kaso... sana hindi kayo umupo sa reserved seats noh. Alam niyo ung re...
