Chapter 19 ♥

52 5 1
                                    

Chapter19- Love Letter

"When you trip over love, it is easy to get up. But when you fall in love, it is impossible to stand again." -Albert Einstein

****

Audrey's POV


Naglalakad ako papunta sa kwarto ni Jhared, kinakabahan. Hindi ko alam! Ang Gulo -____-

Nakasalubong ko bigla si Ate Jaymie. Naiyak ito. Anong meron?

"Ate jaymie. Bakit ka naiyak?" Napalingon sakin 'to na parang nagulat. Anong meron?

"S-si J-jhared?" Ha? Anong meron? Biglang bumilis tibok ng Puso ko dahil sa kaba.

"B-bakit? Anong meron kay J-jhared?" Naluluha nako. Di 'ko alam pero masama ang Kutob ko. Lord! Wag naman po sana. :'(

"M-makina nalang ang bumubuhay sa kanya." Pagkasabi nun ni Ate Jaymie. Bigla nalang tumulo ang mga Luha ko. Nanlalambot ako, hindi! Hindi yan totoo! Sa sobrang nanlambot ako, napaupo ako sa Sahig. Si ate Jaymie. Iyak lang din sya ng Iyak! Makina nalang?! Di yun totoo diba? Matapang si Jhared! Imposible naman na ganun nalang yun diba?!

"Audrey, tumayo ka na dyan. P-punta ka nalang sa Kwarto ni Jhared, baka sakaling ikaw ang maka gising sa kanya." Sabi nya. Ako? Bakit ako? Yung Nicole ang Kailangan nya, hindi ako.

"A-ayoko muna ate. Di ko kayang makita si Jhared na ganyan." Sabi ko na iyak parin ng iyak.

"T-try mo lang, kausapin mo sya. Baka sakaling marinig ka nya." Sabi nya, napatingin naman ako sa kanya. Nakangiti lang 'to. Pero bakas sa Mata nya na malungkot 'to.

Sumunod nalang ako kay Ate Jaymie. Nangangatog ang Tuhod ko papalapit sa Kwarto ni Jhared.

Nang makapasok na kami doon. Sunod sunod ang pagtulo ng Luha ko.

"J-jhared..." Lumapit ako sa kama nya.  Lalong dumami ang mga nakatusok sa kanya.

"Jhared... Sana naririnig moko. Ui ! Gumising ka na naman, please! Andaming nag-iintay sayo. Hahanapin mo pa si Nicole diba. Pano mo sya mahahanap kung hindi ka babangon dyan! Ang duga duga mo naman kasi. Wag mo naman kami iiwan. Lalaban ka diba. Malalagpasan mo yan diba. Di ka basta basta susuko diba! Ang kilala kong Jhared matapang. Hindi yun basta basta nasuko, kaya sana Labanan mo yan. Andito lang kami para suportahan ka. Basta mangako ka na hindi mo pa kami iiwan. Maghihintay ako hanggang sa pag gising mo..." Iyak lang ako ng iyak habang naka yakap kay Jhared. Naririnig ko nadin ang pag iyak ng mga Kasama ko dito.

"Di mo pa kami iiwan diba? Di mo iiwan ang mga Nagmamahal sayo... Umaasa kami na lalaban ka. Babalik ka samin at gagawa ng panibagong alaala. Kaya please Jhared... Gumising ka na naman..." Naramdaman kong inilayo na ako ni Ate jaymie.

Lumabas nadin ako ng Kwarto, di ko na kayang makita sya ng ganoon dahil sakin. :'(

****

3months Later.

"Dear Jhared,
           Alam mo ba kung gaano kita kamahal? Sobra pa sa Sobra. Pagkagising mo, gagala tayo kahit saan pa tayo pumunta. Basta ikaw ang kasama ko. Di ko alam na yung Taong kaaway ko dati ay ang taong mamahalin ko ng Sobra ngayon. Sobrang tagal ko ng hindi naririnig ang mga pang-aasar mo sakin. Tsk, ayaw mo pa kasi gumising. Promise, pagkagising mo kahit masakit, hahanapin natin si Nicole para sayo. Dahil alam kong dun ka lang sasaya. Ang swerte nya nu. Dahil may nagmamahal sa kanya na katulad mo. Hayy! Basta. Pagaling ka ha.

Love, Audrey."

"Dear Jhared
           
I miss you. I miss you deeply!
I wish we were together right now so I could fill you with kisses and tell you a bunch of silly things into those pretty little ears of yours. If only you knew how much I miss you right now, you would surely fly over to give me a sweet kiss and a hug and to reassure me again of your love for me.
How can you miss someone this much? How can such an abstract thing as love absorbe the thoughts of someone as rational as me? Why is love such a powerful feeling? Why do I long to see you and to be with you this much? Am I going crazy? I´m afraid so...
Anyway, to go crazy over someone as special as you is, at least, a sign of good taste; and, contrary to what I´ve said before, it is also a sign of wisdom for I´m sure very little people in the world gather the same special characteristics as you do.
I can´t bear being away from you any longer. When I´m far from you time seems to slow down, the hours become tedious and not even a good glass of wine can me feel better. I fight loneliness against my will but I can´t wait to be with you again, face to face, and to be able to touch you and kiss you tenderly.
Be sure those kisses will be very special, because you deserve them.

Dirty LiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon