The Billionaire's Mistake

Phase 36

Amelia

Natigilan ako. Nandito na sya. Nahanap na nya ako. Sinarado ko ang pinto. Ngunit iniharang nya ang kamay t
"Umalis ka na lang" sabi ko naman. Nagwawala ang puso ko. Ayaw ko man sabihin pero mahal ko parin sya. Hindi naman agad-agad mawawala iyon.

"Fern, papasukin mo na ako"

"Bakit ba ayaw mo akong tigilan??! Kasal ka na!"sigaw ko naman. May namumuong luha sa mga mata ko.

"Baby, hayaan mo naman akong magpaliwanag sayo... Buntis ka... Alam ko ako ang ama nyang dinadala mo. Please baby kausapin mo ako"

Roi asan ka na ba??

"Please lang Rhett... Ayaw na kitang makita... Ayaw na kitang makasama.." sabi ko at tuluyan ng umiyak.

Nagpunta ako aa kwarto ko. Umiyak ako doon. Bakit ba kasi ngayon pa sya nagpakita?? Kung kailan tanggap ko na kabit lang ako. Bakit pa??

Nakaramdam ako ng kirot sa tyan ko kaya naman pinunasan ko ang mga luha ko.

"Babies, wag  muna kayong lalabas ha" pakiusap ko sa kanila habang hinahaplos ang tyan ko para mawala ang kirot.

Napatigil ako sa ginagawa ko ng bigla na lang bunukas ang pinto at mukha ni Rhett ang una kong nakita.

" Ano ba sa salitang layuan mo ako ang hindi mo kayang intindihin??! "
Sigaw ko sa kanya. Kumirot na naman ang tyan ko. Napangiwi ako.

Nagulat nalang ako ng bigla nalang lumuhod si Rhett sa harapan ko at niyakap ang tyan ko.

"Sorry... Im so sorry kung ngayon lang kita nahanap.. Ginawa ko naman ang lahat para lang makita ka. Kaso nga lang hinaharangan ng mga kuya mo ang lahat ng ginagawa ko para makita ka lang.. Siguro kung mas maaga kitang nakita nakasama mo ako sa pagbubuntis mo" sabi nya. Nagulat din ako ng bigla nalang yumugyog ang balikat nya at napansin ko na nababasa ang aking damit.

Umiiyak ba sya??

Hindi ako nagsalita. Tumingala sya at hinaplos ang aking mukha.

"I'm so sorry----"

"Paano mo nasisiguro na anak mo tong dinadala ko??" Putol ko sa sasabihin ko sa kanya.

Nakita ko ang pagbalatay ng sakit sa kanyang nga mata. I am a hundred percent sure na sa kanya to.

Hindi sya nakapagsalita pero patuloy parin sya sa paghaplos sa aking mukha.

"Saka diba meron ka ng asawa... I'm sure she would love to carry your child. Mas mabuti na sumama ka na sa kanya.. I am nothing but your worthless mistress." Sabi mo habang nanunubig ang aking mga mata.

Marahas na umiling si Rhett.

"No, baby you are not worthless.. And you are not a mistress" sabi nya sa akin.

"Why didn't you tell me that you are married??" I asked him.

"I know it was a bold move but I don't wanna lose you.. You are the love of my life. And regarding the marriage it was forced. I married her for the sake of my company. When I realized that you are the one I did everything I could just to break this marriage so that I can marry you and have a family with you but she doesn't wanna let me go.... I am trying too. It was a lot of time wasted but now I am divorced... Please take me back"

He was crying as he explained those. Tinanggal ko ang pagkakayakap nya. Naiyak ako. Tumayo ako at dumiretso sa walkin closet ko.

Inilabas ko ang mga gamit ng anak ko. Kanina pa nasakit ang aking tiyan. Magpapadala na ako sa ospital kay Roi.

Paglabas ko ay nakita ko syang nakaluhod padin.

Inilagay ko sa ibabaw ng kama ang mga gamit. Unupo ako at hinimas ang tyan ko.

"You could've just told me... I would've understand" I told him.

"I was selfish" 

I cried again. But not because of what he said. It is because of the unbearable pain I am experiencing.

"Hey, are you okay??" He asked me. I looked up to him. I can see worry in his eyes.

"Please take me to the hospital take the babies things" sabi ko sa kanya. Nabigat na ang paghinga ko. He immediately did what I said.

Inalalayan nya ako sa pagtayo at kasabay ng aking pagtayo ay ang pagagos ng tubig mula sa pagitan ng aking binti.

"Noo" sambit ko. Kinarga na ako ni Rhett. Napahigpit ang hawak ko sa kanya ng sumibi na naman ang sakit ng tyan ko.

"Yung mga babies ko" sabi ko at mas lalong napaiyak.

"Don't worry papunta na tayo sa hospital" sabi nya. Nanlalabo na ang paningin ko.

Binuksan ni Rhett ang pinto ng sasakyan at inutusan ang lalaki doon na magmaneho.

"Magiging maayos lang ang lahat"sabi sa akin ni Rhett at hinaplos ang tyan ko.

Hinawakan ko ang kamay nya. Pinipisil ko iyon kapag dumadali ang aking tyan.

Ngunit iba yata ang iniisip ng anak ko. Naramdaman ko ang ulo nya. Napasinghap ako.

"Rhett lalabas na sya" sabi ko. Nabalisa naman ang aking katabi.

"Wait lang malapit na tayo"sabi nya.

"Hindi Rhett lalabas na talaga sya" sabi ko.

Mabuti nalang at medyo spacious ang kotse ni Rhett. Nakita kong tinakpan ni Rhett ng panyo ang rearview mirror at pinahiga ako sa sasakyan. Basang-basa na ang mukha ko sa pawis at luha na naiiyak ko kanina.

"Breath deeply but slowly" sabi nya at ginawa ko naman.

He removed my underwear.

"Kita ko na ang ulo ng bata" sabi nya. Nandyan nanaman ang sakit kaya napairi ako.

"Ahhhhhhhhh"

Isa pang iri ang ginawa ko at lumabas na ang anak ko.

Napaiyak ako ng marinig ang iyak nya. Inilapag sya ni Rhett sa may dibdib ko.

"Fern meron pang isa" napatango nalang ako ako.

"DENVER DRIVE FASTER!" Narinig kong sigaw nya.

"Ahhhhhhhhhhhhhhhhh"sigaw ko at naramdaman ko ang pag-galaw ng bata sa loob ko. It felt like someone was tearing my skin from the inside.

Halos isang minuto lang ang itinagal at nailabas ko na ang pangalawa kong prinsesa.

Saktong pagiyak nya ay ang pagkawalan ko ng malay.

Rhett

Nakarating agad kami sa hospital pagkatapos manganak ni Fern. We asked for assistance. The nurses cut the umbilical cord on the babies before they took the 3 of them inside to clean them.

Me aswell is covered with blood. I rinsed myself and borrowed clothes from my P.I since he lives here in Batangas.

Fern gave birth to two baby girls. I got scared when she started to lose consciousness.

I waited until Fern was transfered to a room. I asked about the babies and they told me that everything is fine. It is just that the babies were born pre term. They were healthy. I am looking through the glass where I can see the babies inside the incubator.

They looked like me. Well they got my nose and eyes and lips and got everything else from Fern.

I bid goodbye to them. I will come back here with their mother. I walked towards the room where Fern was resting.

I opened the door and saw Fern fully awake talking and even smiling lovingly ay the motherfucker next to her.

Who is this motherfucker?? Ano bang kinalaman nya sa buhay ni Fern at ng  mga anak namin??

Votes please!!! Love You!!!