Meow-23

601 62 3
                                    

Zawgyi

အျဖစ္ပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္းတယ္... Operationခန္းထဲ ဝင္သြားတာ ၇နာရီေက်ာ္ေနၿပီ ေဒၚနန္းလႊာျဖဴလည္း ငိုေႂကြးရင္း ကိုယ္တိုင္အျပစ္တင္လို႔မဆုံး... မစုတစ္ေယာက္ ရင္ဘတ္ထုရင္း ၾကည့္ရတာအေမာေဖာက္မဲ့လကၡဏာျပေနၿပီ...

"မစု စိတ္ေလးေလ်ာ့ထားဦးေနာ္... အသက္ေလးျပင္းျပင္းရႈထား ၾကယ္ေလး ဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး..."

"ေမွ်ာ္လင့္ရတာပါဘဲခြန္းငယ္ရယ္😢..."

"ဒါနဲ႔ ၾကယ္ေလးအတိတ္ေမ့သြားရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို သိခြင့္ရွိမလား..."

"မမႀကီးကိုဘဲေမးလိုက္ပါ ခြန္းငယ္... အလုပ္ရွင္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြကို ေျပာခြင့္မရွိလို႔ပါ..."

"ဟုတ္..."

ကားဆရာက ထြက္ေျပးသြားတယ္... ကားနံပါတ္ကအတုမလို႔ အမည္မဲ့ျဖစ္ေနၿပီ... လူေတြအမ်ားႀကီးဝိုင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့အထဲ ရက္စက္တဲ့အၾကည့္နဲ႔ မ်က္ေထာင့္နီနီမိန္းကေလးကို သတိထားမိတယ္ ဘယ္သူမ်ားလဲ🧐...

"ေဒါက္တာ😢 ကြၽန္မသမီး..."

မမရာကိုယုံၾကည္တယ္ အေတာ္ဆုံးခြဲစိတ္ဆရာဝန္ဘဲေလ... မမရာသာ USမွာေနရင္ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးႏိုင္တယ္☺️...

"ဟုတ္ကဲ့ လူနာခြဲစိတ္မႈေအာင္ျမင္ပါတယ္... 24နာရီအတြင္းလူနာေစာင့္ေနလို႔မရေသးပါဘူး... ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းထိသြားလို႔ ယာယီ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး... ၿပီးေတာ့အတိတ္ေမ့လူနာမလို႔ ႏႈိးလာတဲ့အခါ ဖိအားေပးေမးခြန္းေတြ မေမးၾကဖို႔ေတာင္းဆိုပါတယ္..."

"ဟုတ္ကဲ့..."

"ခြန္းငယ္😒 ႐ုံခန္းခဏလိုက္ခဲ့..."

"ဟုတ္ မမရာ..."

အၾကည့္ေတြကထူးဆန္းလိုက္တာ ငါဘာမ်ားလုပ္မိလို႔ အျပစ္ရွိသလိုၾကည့္သြာရတာလဲ...

"ကဲ ထိုင္ဦး..."

"ဟုတ္..."

"မမရာ တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္... ၾကယ္ေလးအေပၚ အၿငိဳးေတြမ်ားရွိလား ဘာျဖစ္လို႔ ကားလမ္းမေပၚ ၾကယ္ေလးကိုတြန္းခ်ရတာလဲ🙂..."

"ဟမ္😳 မမရာ... အထင္လြဲေနၿပီ ဘာလို႔ခြန္းငယ္က ကားလမ္းမေပၚတြန္းခ်ရမွာလဲ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကို..."

MeowTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang