Lutf-u EMANET

3. Bölüm - Geliyor!

Sofra hazırdı. İçeriye geçip eşine hazır demek bile istemiyordu. Belki gelir bakar diye bekledi. Gelmeyince seslenmek için salona doğru yürüdü. Ali Hamza uyuyakalmıştı. Eşinin yanına gelip içli içli ağladı. Sesinin duyulmaması için eliyle ağzını kapattı. Ellerini tutup öptü. Öptükçe daha çok ağladı.

Elinin üzerine başını koyup bir süre öylece durdu. Daha sonra ayaklanmaya çalıştı. Elbisesine takılıp sendeleyince Ali Hamza gözlerini açtı.

- Fatımam! İyi misin?

- Eee hı hı. Sofra hazır demeye gelmiştim.

Arkasını dönüp apar topar gözyaşlarını sildi. Ali Hamza yanına gelerek önünü kendisine doğru çevirdi.

- Canım yanıyor Fatımam! Hissediyor musun? Sen varken sensizlik çekiyorum. Varlığınla yokluğun tanışmış bana düşmanlık yapıyor gibiler. Neden Kübram? Neden canım Fatımam? Neden...

Hayatının aşkı konuştukça canı daha çok yanan Fatıma'nın aniden gelen sancısı tüm havayı değiştirmişti. Kısık sesle bağırmaya çalışıyor ecel teri döküyordu.

- Ali geliyor Ali. Bu defa geliyor. Hastaneye gitmemiz lazım.

Ali Hamza heyecandan ne yapacağını bilemez bir halde bir o yana bir bu yana koşuşturup duruyordu. Daha önceden hazırlanan doğum çantalarını arabaya yerleştirdi. Yeniden eve gelip eşinin başörtüsünü yapmasına yardımcı oldu.

-Dayan bitanem dayan gözümün nuru! Hadi gel yavaş yavaş çıkalım evden.

Sancıdan zor yürüyen Fatıma, eşinin elinden destek alarak arabaya bindi. Arka koltuğa oturup dualar etmeye başladı.

- Güzel şeyler düşün tamam mı? Birazdan hastaneye gideceğiz Allah'ın izniyle ve yavrumuza kavuşacağız. Sen sadece buna odaklan olur mu inci tanem olur mu can parem...

- Haklısın ama çok sancım var. İnşaAllah doğum dışında bir şey yaşanmaz.

Ali Hamza kırmızı ışıkta beklerken arkasını dönüp eşine gülümsedi.

-Allah'ın izniyle olmayacak gülüm. Sen bunları dert etme ki bebeğimiz etkilenmeden sağ salim doğum gerçekleşsin. Güzel düşün. Bol bol dua et.

...