Genç adam ellerinde bir buket Çiçek ,sahile koşarak geldi...Gözleri şöyle bir sahilde gezindi,aradığıni goremeyince ilk gördüğü banka oturup sevdiği kadini beklemeye başladı.Ellerinde her zamanki çiçeklerden vardı.sevdiği kadının en sevdiği çiçekler bunlardi.kırmızı, kıpkırmızı ,kan kırmızısı güller..Sanki dalından yeni koparilmis gibi tazeydiler,buram buram korkuyorlardi,sevgi kokuyor,aşk kokuyor,en önemliside özlem ve hasret kokuyordu güller..Hepsinin üzerinde damlalar vardı.sanki ağlıyor gibiydiler.Genç adam güllere baktı ,sanki onlarla konuşurmuş gibi,''neden ağlıyorsunuz,bakın ben ne kadar mutluyum''dedi.Az sonra sevdigi kadini göreceği için kalbi yine deli gibi atmaya başladı.Ne zaman onu düşünse,onunla bulusacagini hayal etse kalbi aynı böyle yerinden cikacak gibi oluyordu.senelerdir bir birbirlerini sevmelerine rağmen ikiside sevgisinden hic bir sey kaybetmemisti...onlari hic bir sey ayiramazdi....Ne hasret,ne ayrilik,ne de ölüm....