Ensemden içeri usulca sızan korku beni bir sağa bir sola sallandırdı. Aldığım kısık nefesler beni yaşama değil ölüme bir adım daha yaklaştırdı. Zemherir'in soğuğu kalbimi dondurdu. Ama kalbimin üzerine konan tek el beni hayata döndürdü. "Morg soğukluğunu andırıyor senin geleceğin. Buz gibi. Zifiri karanlık da eşlik ediyor bu soğukluğa. Ve bir çift göz bekliyor seni, kötülüğün tam kalbinden..." ~ "Zemherir ne demek?" dedim merakın sesimi ele geçirmesine izin vererek. "Cehennemde soğukluğuyla yakan bir tür ateş, Cehennemin en soğuk katına hoş geldin."