Kaderin hepimize verdiği bir rol vardı. Bu yolda kostümümüzü biçen ise hayattı. Kimimize prenses elbiseleri, kral taçları layık görse de bazılarımızı sadece çuvalla es geçerdi. Kaderi yönlendiremeyeceğimiz gibi kostümümüzü seçme hakkımızda yoktu. Önümüze konulurdu yaşardık. Çuval verilirdi olduğuna şükrederdik. Prenses olsak az gelirdi. E insandık çoğu geldi mi azını düşünmeden daha çoğunu isterdik. Yüzsüzdük.. Ben bu kostümlerin arasına sıkışmış çuvallı ruha sahip Prensestim. Ruhumun hiç bir zaman kabarık etekleri, süslü mücevherleri olmamıştı. Bedenimin aksine!