Yıl-2045 soğuk savasin sonlarıydı hala savaşın surdüğü yıllardı 8.orduya yeni atanmıştım komutanım surekli beni "Çaylak" diye çağırıyordu bense bu konudan hiç hoşnut değildim bölük arkadaşlarım benle dalga gecip Çaylak diye çağırıyorlardı iki saat sonra yeni mevkilere yerleştik takım arkadaşım benden daha cok korkuyordu adı chris'idi -chris neden bukadar korkuyorsun? -sence neden korkmayayımki her yerde ölen insanlar bizde öleceğiz bu lanet yerde kuruyup gideceğiz. -doru sölüyorsun ama bide şöle düşün burada olmanın sebebi aileni arkadaşlarını savunuyorsun belkide onların son umudu bizlerizdir ha ne dersin. -çok haklısın Azda olsun Chrisin korkusunu yatıştırmış ve korkusunu yenmeye yardım etmış oldum komutanımız bize ilerlememizi emretti hepimiz ayaklanıp yürümeye başladık bölgemizden 200m ilerde bir düşman müfrezesine rastladık herkeze ateş emri verilmişti A-432 bize destek veriyorlardı ucaklarımız düşmanları 80 milimetrelik 24. yüzyıl mermileriyle vuruyorlardı 2saat sonra...
3 parts