çocukluk travmalarim geçeçek miydi? Hayat artık benimde yüzüme gülecek miydi? acaba beni bir gün sevecek miydiler? artik herkese kendimi güçlü göstermek zorunda kalacak mıydım? ruhsal acilarim beni terk edecek miydi? En önemlisi de kendimi açiklamak zorunda olmadan biri bana inanacak mıydı? intihar denemelerimde bile "benim için üzülecek miydiler?"diye düşünmüşlüğüm vardı. Bana sevginin ne olduğunu sormayın. Aile sevgisi görmeyen biri sevginin ne olduğunu asla anlayamaz. Aile sevgisine muhtaç bir çocuktum ben o zamanlar.7-ci sınıftayken ilk defa "birinin beni sevdigini düşünmüştüm" Kim nereden bile bilirdi ki bu çocuk hayatimin şu yaşima kadar peşimi bırakmayan hatasi olacaktı?!