"Her üzgün olduğunda sinirini yazdığın karakterlerden çıkartamazsın," dedi Mert bana bakarken. "Neden olmasın?" dedim yazmaya devam ederken. "Oğlum, senin karakterlerinin yaşadıklarını bir gün yaşasak ölürüz lan. Hayatta kalamayız. Yüzleri gülmüyor karakterlerinin." Ben ise onu umursamadan yazmaya devam ediyordum. Daha dün aldatıldığımı öğrenmiştim ve öfkemi bir şeylerden çıkartmak zorundaydım. Bunun için de yazdığım karakterleri seçmiştim. "Gerçekten...bir daha kitaplarını okumayacağım. Psikolojimi bozuyorsun." dedi Mert derin bir nefes vererek.Ben yazmaya devam ederken Mert dayanamayıp "Kadına ne olacak peki?" diye sordu. "Oku ve gör dostum."