* Ona göre kırmızı tehlikeydi, hırstı, bir oyundu. Savaş alanına dönmüş bir vücudun kalıntısı, tek dayanağıydı. Birde yeşil vardı. Cesurdu, korkmazdı. Umudu simgeler tehlikelere aldırış etmezdi. Sahi yeşil onun için neydi ki? * İzmir büyük bir yerdi. Seviyordum burayı. Havasını. Mutluluğunu. Doğasını, yeşilini. Bazen korkardım. İlkbaharı çok severdim. Sararmaya yüz tutmuş yaprakları toplayıp koleksiyon yapardım. Kış geldiğin de İzmir benim için felaket olurdu. Gök gürültüsü, nefret ederdim. İzmir küçük bir yerdi. Karşıma biri çıkmıştı. İzmir'i birden küçültüvermişti. Hayatta ummadığın anlarda karşına çıkan o fırsatlar olur ya hani oydu sanırım bu. Ayaklarımı sabırsız bir şekilde yere vururdum her heyecanlandığım da. Her diktiğim elbiseye bakar incelikle işler kendi tarzımı yansıtırdım. Ben moda tasarımcısıydım. Kusurlarımız vardı herkesin kusurları vardı. Kapatırdım ben sevmezdim göstermeyi. Bütün gözler üzerimde olurdu. Nefret ederdim. "𝘉𝘦𝘯 𝘪𝘭𝘬 𝘥𝘦𝘧𝘢 𝘣𝘪𝘳 𝘬𝘶𝘴𝘶𝘳𝘶 𝘴𝘦𝘷𝘥𝘪𝘮 𝘝𝘦𝘳𝘥𝘢" diye mırıldandı. Gözlerimi kapatarak gülümsedim. "Ben" diye mırıldandı. O da gülümsüyordu bunu hissettim. "𝘉𝘦𝘯 𝘪𝘭𝘬 𝘥𝘦f𝘢 𝘺𝘦ş𝘪𝘭𝘪 𝘴𝘦𝘷𝘥𝘪𝘮" 🍷🍀 Başlangıç tarihi: 𝟒.𝟎𝟒.𝟐𝟑 Herhangi bir çalıntı durumunda gereken yapılacaktır!!
6 parts