"Birden sisli karanlıktan bir ses duydu, - Artık kalkman gerekiyor -Bu insanların tek umudu sensin.. Hayal gördüğünü düşündü, bir ses geliyordu ama kim olduğunu çözmeye çalıştı. Kendini konuşmaya zorladı, -Kimsin, göster kendini ? Sesi o kadar hırıltılı çıkmıştı ki, kendisi bile ne söylediğini anlayamamıştı ama ses ona cevap verdi, -Artık kalkmalısın, fazla vakitleri kalmadı. -Onlara yalnızca sen yardım edebilirsin. Kime yardım etmem gerekiyor diye düşünmeye başladı, beyni acıyordu ve berbat bir zonklama hissetti. Haykırdı ya da haykırdığını sandı. Karar veremiyor, bir rüya da olabileceğini düşünüyordu." Ölümsüzlükle kenetlenen gerçek bir aşk..