Şehvet mi, yoksa kader mi onları karşılaştırmıştı? İnsan bilmediğini öğretebilir miydi? Hayır. O zaman nasıl öğreneceklerdi? Birlikte. Onlar aşkı, sevgiyi, tebessümü, huzuru, mutluluğu bir birlerinde bulacaklar. •°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°• "Erva" dedi genç adam, huzurlu bir nefesi ve sevdiği kadının eşsiz kokusunu, dertlerine yaktığı sigaralardan kararmış ciğerlerine çekti. Ellerini güzel kadının yanağında sabitlemiş, sadece baş parmağıyla kadının belirgin elmacık kemiğini ovuyordu. Gözlerini huzurla kapatmıştı. "Arat" dedi alımlı kadın.Yanağını, uğruna ölüme kafa tutacak adamın sıcacık avucuna dayadı. Adamın huzur ve şefkat veren eli yanağında değil de, kalbinde gibi hissediyordu kadın. Kilit vurulmuş kalbi, karşısındaki adamda açılmıştı. Adamın karamel rengi gözleri pas tutmuş kilidi temizliyor ve ardından tek bir güzel sözüyle paslı kilidi söküp dört odacığada hüküm sürüyordu.Elini adamın ensesine yerleştirip, uzun ve boşluklu bölgede işaret parmağının uzattığı, bakımlı tırnağını gezdirdi. Gözlerini sessizlikle kapatmıştı.