Makalede; geleneksel kent dokusunu geçmiş dönemlerinden Cumhuriyet'in ilanına kadar korumuş ve Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Bölgesinin taşrasındaki Mardin ilinin, Cumhuriyetten günümüze kadar nasıl gelişip değiştiğini ve ileri zamanlarda nasıl bir gelişim gösterebileceği incelenmiştir. Mardin'in kentsel planlamasında yapılan ilk çalışmalar Osmanlı Dönemi'nin son dönemlerinde şehrin dar sokak ve caddelerinin genişletilme çalışmalarıyla başlamıştır. Genel olarak dokunulmayan şehrin kentsel tarihi dokusuna Cumhuriyet döneminde "yeni, modern olan güzeldir" mantığı ile betonarme yapılar kentsel tarihi dokunun içine girmeye başlamıştır. 1950-1980 yılları arasında Mardin; sur içi bölgesinden güneydoğu yönüne, dışa doğru genişlemiştir bu durumda Eski Mardin ve Yeni Mardin olarak ikiye ayrılan tarihsel ve modern doku açısından gelişimi devam ettirilmiştir. Bu genişleme, ilk olarak kamu binaların inşaatı ile başlamış ve kentsel sit alanlarının dışında ilk defa planlı büyüme, kamu binalarının yardımı ile Yeni Mardin denilen alanda yani şehrin güneydoğusunda meydana gelir. Şehrin güneydoğusu Topografik açıdan gelişmeye pek müsait olmayan bir alandı 1980 yılından sonra şehrin gelişimine engel olmaya ve şehrin büyümesini yavaşlatmıştır. Burada da gene kamu teşviki ile şehrin kuzeybatı bölgesinin imara açılması ile "Yenişehir" olarak adlandırılan bu alanın imara açılmasının etkisi olur. Aynı zamanda Mardin'in ovadaki yerleşimi; ismini içerisinde yer alan tren istasyonundan alan İstasyon Mahallesi'nden itibaren oluşmaya başlamıştır. 1990 yıllarında Yenişehir'de kamu binalarının dışında sivil yapıların inşa edilmesiyle mahalle oluşumları başlamış ve 2000 yılından günümüze kadar ise bu alan gelişmiş ve yoğunluktan ötürü baş edilemez bir durum içerisinde kalmıştır.
15 parts