"Çık git evimden." Dedim bağırarak. "Beni neyle suçladığının farkında mısın?" Yanına yaklaştım. Ellerimle göğsüne vurmaya başladım. "Nefret ediyorum senden adi herif." Karşımda öylece duruyordu. Bileklerimden tuttu ve itti. İgrenir gibi bakıyordu bana. Yüzünü buruşturdu. "DNA testi istiyorum." Sesi buz gibiydi. Bu benim sevdiğim adam değildi. Bu benim benliğimi ona verdiğim adam değildi. "Defol." Elimle kapıyı gösterdim. Hıçkırık koptu boğazımdan. Bağırdım." Defol git hayatımdan. Sen neye inanmak istiyorsan ona inan." Dizlerimin üstüne çöktüm. Yüzümü ellerimle kapattım. "Neden." Ağlamam şiddetlendi. "Neden Allah'ım neden." Başımı kaldırdım. Son bir kez bakmak için eli kapının kulpunu tuttu. " Ben sana ihanet etmedim." Durdu. "O çok güvendiğin dostum dediğin şerefsiz her defasında senden ayrılmamı istedi. Ama ben sana ihanet etmedim. Ben seni sevdim. Sadece seni. Yemin ederim ihanet etmedim." Ayağa kalktım. Göz yaşlarımı sildim. "Ben kimseyle yatmadım." Bağırdım." Bir gün suçsuz olduğumu anladığında iş işten geçecek ve sen Arhan Alkar çok pişman olacaksın." Güldü. "Ben hiç bir zaman pişman olmam." Dedi. Ben Efsen Soylu. Bütün hayatım bestelerim derken, bir adama aşık oldum. Ve ben onu kaybettiğim gün yaptım son bestemi... Umarım çok çok çok begenirsiniz. 🙏🙏