Eski zamanlardan beri umut insanın ihtiyacıdır.Savaşlar çıkar,insanlar umudunu kaybetmez savaşır inanır ve kazanırlar.Ayrılık girer aşka,insanlar bekler sabreder umut eder ve yine buluşurlar,burada olmasa bile diğer tarafta. Bazı insanlar umudu şarkılarda bazıları aşık olduğu bir gülüşte bulur.Ben umudumu her zaman cümlelerde bulmuşumdur. Harfler sessizce hecelere dönüşür.Heceler el ele tutuşur ve kelimeler doğar.Kelimeler özlem çeker ve yan yana gelirler bu sırada cümleler ''Ben burdayım'' diye bağırır.Cümlelerin hissettirdiği duygulardan en çok umudu sevmişimdir.En kötü anlarımda bana umudu tüm uzuvlarımda hissettiren cümleler olmuştur her zaman.Siz de bu umudu hissedin diye cümlelerimi bir kitap haline getirdim.Umarım beğenerek okur ve umudunuzu asla kaybetmezsiniz.Unutmayın! Nefes alıyorsak umut var demektir...