"Gitme,kal burda." Kalmayacağımı bildiği halde son kez söylüyordu. "Gitme. Sensiz 1 ay bile yapamadım Buket, ömür boyu nasıl dayanayım?" "Serkan yapma böyle biliyorsun gitmek zorundayım ve bi-biz ayrıldık." Hıçkırıklarım konuşmama engel oluyordu. Son kez sarıldı bana,son kez doya doya kokladı beni. Sanki hepsi benim suçumdu sanki ben aldattım sanki ben bitirmiştim bu ilişkiyi. Bu düşüncelerle boğuşurken sıcacık göğsünden ayrıldım. Ne kadar soğumak istesem de yapamıyordum. Lanet olsun olmuyor onu hala seviyordum. Bana nasıl yapardı bunu? Nasıl? Her neyse şuan ordan gitmem lazımdı ordan ama elleriyle tutuyordu beni. Başka çaresinin olmadığını anlayınca bıraktı. Yavaş yavaş geriye adım atıyordum. "Görüşürüz. Her şey için teşekkür ederim. Bana yaşattığın her güzel şey için." Bunlar son sözümdü ona. Daha sonra koşmaya başladım. Bir süre sonra arkama baktığımda diz çökmüş ağlıyordu. İçim parçalandı kalakaldım. Hareket edemedim. Birisi bana çarpana kadar sanki ruhum başka bir yerdeydi. Kendime geldim yürümeye devam ettim.