Camila uzun, kasvetli ve grinin her tonunu barındıran bir koridorda yürüyordu. İçinde nedenini anlayamadığı kötü bir his vardı. Buraya hiç gelmemeliydi aslında. Geri dönüp buradan uzaklaşmak istedi ama ayakları onun komutlarını umursamıyor gibiydi. Nefes alışverişleri istemsiz olarak hızlanmıştı. Buradan koşarak uzaklaşmasını fısıldayan iç sesi haklı çıkıyor gibiydi, zira yürüdüğü koridor rahatsız edici bir şekilde tanıdık gelmeye başlamıştı. Sonunda burayı hatırladığında dehşetle irkildi. Geri dönmek istiyordu ama artık kendisinden bağımsız bir şekilde hareket eden ayakları kendisini bir odaya yönlendirdi. Yavaşça kapıyı açtı ve onu gördü. Büyük yatağının içinde küçücük ve çok masum görünüyordu. Dudaklarının içinde dişlerinin sivrilmesine izin verdi. Artık kendini durduramayacak kadar yorulmuştu. Büyük yatağa yaklaştı ve küçük kızın üzerindeki yorganı bir kedi sessizliğiyle kaldırdı. Son kez kıza baktı. Bu yapacağının kendisini sonsuza dek takip edeceği gerçeğini susturdu ve ufacık bile olsa bir tereddüte meydan bırakmadan zavallı kıza eğilip dişlerini boynuna geçirdi..
28 parts